ก. พันหรือหุ้มสิ่งของด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น: ลักษณนามเรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้นเช่น ขนมห่อหนึ่ง ข้าว ๒ ห่อ. ห่อตัว ก. งอตัว: ก้มนิดหน่อยพร้อมทั้งโค้งไหล่เข้าหากัน. ห่อปาก ก. ทำริมฝีปากให้รวบเข้าหากันเป็นช่องกลม. ห่อหมก น. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่ง ใช้นํ้าพริกกับเนื้อปลาเป็นต้นกวนกับนํ้ากะทิมีผักรองแล้วห่อนึ่ง. ห่อเหี่ยว ว. มีความรู้สึกหดหู่, สลดใจ, เช่น หมู่นี้อ่านหนังสือพิมพ์มีแต่ข่าวร้าย ๆ ทำใ้ห้รู้สึกห่อเหี่ยว. ห่อไหล่ ก. ทำไหล่ทั้ง ๒ ให้คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.