กลับ
คำว่า
กะปุ่ม
ความหมาย
{ถิ่น–อีสาน} น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง. {ดู กระปุ่ม}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กะปูด
- น. ชื่อนกขนาดกลางในวงศ์ Cuculidae ปากแหลมสั้นหนา ตาสีแดง ลำตัวเพรียว หัว คอ และลำตัวมีขนสีดำ ปีกสั้นสีน้ำตาลแดง หากินตามพื้นป่าโปร่งบินได้ในระยะสั้น ๆ ร้องเสียง “ปูด ๆ” มี ๓ ชนิด คือ กะปูดใหญ่ [Centropus sinensis {Stephens}] กะปูดเล็ก [C. bengalensis {Gmelin}] และกะปูดนิ้วสั้น {C. rectunguis Strickland), ปูด หรือ กระปูด ก็เรียก, พายัพเรียก ก้นปูด.
กะปูดหลูด
- ก. บวมไปทั้งตัว. {ปาเลกัว}.
กะผลุบกะโผล่
- [-ผฺลุบ-โผฺล่] ก. อาการที่ผลุบลงแล้วโผล่ขึ้น เช่น ปลากะผลุบกะโผล่ขึ้นมาหายใจ, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา เช่น มากะผลุบกะโผล่อยู่หลังเวทีทำไม, จม ๆ ลอย ๆ เช่น ขอนลอยน้ำกะผลุบกะโผล่, โดยปริยายหมายความว่า ไปหรือมาไม่สม่ำเสมอ เช่น ถ้าจะมาช่วยงานก็ขอให้มาสม่ำเสมอ อย่ากะผลุบกะโผล่มาบ้างไม่มาบ้าง, ผลุบโผล่ ๆ หรือ ผลุบ ๆ โผล่ ๆก็ว่า.
กะพง ๑
- น. ชื่อปลาหลายชนิดในหลายวงศ์ที่มีก้านครีบเป็นกระดูกแข็ง ขนาดยาวได้ถึง ๒ เมตร ลำตัวหนา แบนข้างเล็กน้อย หัวโตลาดลงมาจากด้านหลัง ตาค่อนข้างโต ปากกว้าง เช่น กะพงแดง {Lutjanus malabaricus Schneider} ในวงศ์ Lutjanidae, กะพงขาว [Lates calcarifer {Bloch}] ในวงศ์ Centropomidae, กะพงลาย [Datnioides quadrifasciatus {Sevastianov}] ในวงศ์ Lobotidae.
กะพง ๒
- น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Musculista senhousia {Benson} ในวงศ์ Mytilidae เปลือกบางรูปยาวรี สีเขียวหรือเขียวอมเหลือง มีลายเป็นเส้นสีนํ้าตาล อาศัยอยู่ตามพื้นท้องทะเลที่เป็นเลนปนทราย โดยยึดติดกันเองเป็นกระจุกหรือแผ่เป็นแผ่นใหญ่.