ความหมาย

• 
  

  ก. หลบสิ่งที่กีดขวาง, เลี่ยง, ขยับไปให้พ้นที่เดิม, ให้ทาง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หลีบ - น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่งมีเสียงสูง เรียกว่า ขลุ่ยหลีบ.

• หลีฮื้อ - ดู ไน ๒. {จ.}.

• หลืบ - น. ช่องที่เป็นชั้น ๆ เข้าไป เช่น หลืบถ้ำ, สิ่งที่เหลื่อมกันเป็นชั้น ๆ เช่น หลืบหลังคา.

• หลุกหลิก - [หฺลุกหฺลิก] ว. อาการที่ลุกลน, อยู่ไม่สุข, ไม่เรียบร้อย, ไม่สุภาพ, เช่น เขาเป็นคนมีกิริยาหลุกหลิก.

• หลุด - ก. ออกจากที่ที่ติดอยู่ เช่น พลอยหลุดจากหัวแหวน, พ้นจากความควบคุมอยู่ เช่น หลุดจากที่คุมขัง: ลืมบทไม่สามารถเล่นต่อไปได้ {ใช้ในการร้องเพลงและเล่นละคร} เช่น เขาลืมท่องบท เลยหลุดบท: {ปาก} คุมสติไม่อยู่ เช่น เมื่อวานฉันเกือบหลุดตอนที่ทะเลาะกับเขา, นอตหลุด ก็ว่า: {กฎ} ขาดกรรมสิทธิ์ เช่น เอาทรัพย์จำนำหลุดเป็นสิทธิ. หลุดปาก ก. พลั้งปาก. หลุดพ้น ก. เป็นอิสระจากสิ่งผูกมัดติดข้องอยู่เป็นต้น เช่น หลุดพ้นจากกิเลส หลุดพ้นจากคดี. หลุดมือ ก.หลุดไปจากมือ เช่น ปลาหลุดมือไป, โดยปริยายหมายความว่า สูญเสียสิ่งที่มีอยู่แล้ว เช่น พอมีการเปลี่ยนรัฐบาล ตำแหน่งของเขาก็หลุดมือไป, คาดว่าจะได้แต่ไม่ได้ เช่น ตำรวจคาดว่าจะจับผู้ร้ายได้ แต่ไปถึงผิดเวลาไปหน่อยเดียว ผู้ร้ายจึงหลุดมือไปได้. หลุดลอย ก. พ้นจากที่ยึดไว้แล้วล่องลอยไปเช่น เรือที่ผูกไว้ไม่แน่น พอถูกคลื่นซัดก็หลุดลอยไป ว่าวขาดหลุดลอยไป, โดยปริยายหมายความว่า สูญสิ้นสิ่งที่ควรจะได้หรือสิ่งที่หวังไว้ เช่น ลาภที่ควรได้หลุดลอยไปโอกาสหลุดลอยไป. หลุดลุ่ย ก. คลายตัวหลุดเลื่อนไปจากสภาพเดิม เช่น มวยผมหลุดลุ่ย เสื้อผ้าหลุดลุ่ย. ว. ไม่มีทางสู้ เช่น แพ้หลุดลุ่ย คะแนนทิ้งห่างกันหลุดลุ่ย.