ความหมาย

• 
  

  [หฺยี่] {โบ} น. ผ้าพื้นขาวปักด้วยด้ายเป็นดอกดวงต่าง ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หยี ๑ - ก. หรี่ {ใช้แก่ตา} ในคำว่า หยีตา. ว. หรี่, ที่แคบเรียวเล็ก, ในคำว่า ตาหยี.

• หยี ๒ - {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ชื่อไม้ต้น ๓ ชนิดในสกุล Dialium วงศ์ Leguminosae ผลมีเมล็ดเดียว เมื่อแก่เปลือกกรอบสีดำ เนื้อหุ้มเมล็ดสีนํ้าตาล รสเปรี้ยวอมหวาน คือ ชนิด D. indicum L. ลูกหยีที่เป็นของกินเล่นส่วนใหญ่เป็นผลของต้นนี้, กาหยีเขา ก็เรียก, หยีท้องบึ้ง {D. platysepalum Baker}, และชนิด D. cochinchinense Pierre ชนิดหลังนี้ เขลง ก็เรียก, อีสานเรียก นางดำ.

• หยุ - [หฺยุ] {โบ} ว. น่วม, อาการที่อ่อนจนกดบู้ลงได้.

• หยุกหยิก - ก. ขยุกขยิก.

• หยุด - ก. ชะงัก เช่น งูเลื้อยตัดหน้าเขาจึงหยุด, อยู่นิ่ง, อยู่กับที่, เช่น รถหยุด: พัก เช่น หยุดงานตอนเที่ยง, ไม่กระทำ ต่อ เช่นหยุดกิจการ, เลิก เช่น เขาพูดไม่หยุด. หยุดหย่อน ว. เว้นระยะ มักใช้ในประโยคปฏิเสธ เช่น ทำงานไม่หยุดหย่อน คือ ทำงานไม่เว้นระยะ.