ความหมาย

• 
  

  [หฺมอย] น. ขนที่ของลับ: เรียกสิ่งที่มีลักษณะเป็นเส้นเป็นฝอยที่ปลายฝักข้าวโพด ว่า หมอยข้าวโพด. {ถิ่น–พายัพ} เรียกหนวด ว่า หมอยปาก เครา ว่า หมอยคาง ขนรักแร้ ว่า หมอยแร้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หม้อห้อม - {ถิ่น–พายัพ} น. เรียกเสื้อคอกลม แขนสั้น ผ่าอกตลอด มักย้อมสีนํ้าเงินเข้มหรือดำ ว่า เสื้อหม้อห้อม, เขียนเป็น ม่อห้อม หรือ ม่อฮ่อม ก็มี.

• หมัก - ก. แช่ไว้, เก็บทิ้งไว้: ปล่อยให้พักฟื้นเพื่อให้หายบอบชํ้า {ใช้แก่ปลากัด} เช่น เอาปลากัดไปหมักไว้. หมักหมม ก. ทิ้งไว้ให้คั่งค้างอยู่มาก ๆ เช่น เขาชอบหมักหมมงานไว้เสมอ. ว. ที่ทิ้งไว้ให้คั่งค้างอยู่มาก ๆ เช่น เสื้อผ้าใช้แล้วก็ทิ้งหมักหมมไว้ ไม่รู้จักเก็บไปซักเสียที.

• หมัด ๑ - น. ชื่อแมลงอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ ๕ มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้ดี ปากเป็นชนิดเจาะดูด กินเลือดคนและสัตว์ เช่นหมัดคน {Pulex irritans Linn.} หมัดหมา [Ctenocephalides canis {Curtis}] หมัดหนู [Xenopsylla cheopsis{Rothschild}] ในวงศ์ Pulicidae.

• หมัด ๒ - น. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น.

• หมั่น - ก. ขยัน, ทำหรือประพฤติบ่อย ๆ อย่างเป็นปรกติ สมํ่าเสมอ, เช่น หมั่นทำการบ้าน หมั่นมาหา.