ความหมาย

• 
  

  น. เด็กผู้หญิงชาวจีน. {จ. ม่วย ว่า น้องสาว}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หม่อ - น. เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้อง ว่า ลูกหม่อ.

• หม้อ - น. ภาชนะประเภทหนึ่ง มีรูปทรงต่าง ๆ สำหรับใส่ของหรือใช้งานบางอย่าง, เรียกตามสิ่งที่ใช้ทำก็มี เช่น หม้อดิน หม้อทองเหลือง หม้ออะลูมิเนียม, เรียกตามสิ่งที่บรรจุก็มี เช่น หม้อข้าว หม้อน้ำมนตร์, เรียกตามวัตถุประสงค์ที่ใช้สอยก็มี เช่น หม้อตุ๋น หม้อนึ่ง. หม้อกระดี่ น. หม้อแกงขนาดใหญ่ปากกว้างทำ ด้วยดิน มีขีดเป็นรอยโดยรอบ. หม้อเกลือ น.หม้อตาลใส่เกลือเม็ด ใช้สำหรับตั้งไฟให้ร้อน นำมาห่อหรือพันด้วยใบพลับพลึง ใช้นาบท้องและตามตัวหญิงแรกคลอดบุตร เพื่อคลายความเมื่อยตึงตัวเป็นต้น. หม้อแกง น. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยกะทิ ไข่น้ำตาล ใส่ถาดผิงไฟ สุกแล้วมักโรยหอมเจียว เรียกว่า ขนมหม้อแกง. หม้อขาง {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} น. กระทะที่ทำด้วยเหล็กขาง. หม้อคะนน {ปาก} น. หม้อทะนน. หม้อตาล ๑ น. ภาชนะดินเผามีรูปร่างคล้ายหม้อทรงเตี้ยสำหรับใส่นํ้าตาลโตนด, เรียกหมวกที่มีรูปทรงคล้ายหม้อตาลอย่างหมวกที่พลทหารเรือและจ่าทหารเรือเป็นต้นสวม ว่า หมวกทรงหม้อตาล.หม้อตาล ๒ น. ชื่อขนมหวานชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลีเป็นรูปทรงหม้อตาลขนาดเล็กแล้วหยอดน้ำตาล มีสีต่าง ๆ.หม้อทะนน น. หม้อดินขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง ตัวหม้อกลมป้อม ปากแคบ มีขีดเป็นรอยโดยรอบ สำหรับใส่นํ้า นํ้าตาลโตนด เป็นต้น, {ปาก} หม้อคะนน. หม้อน้ำ น. หม้อโลหะขนาดใหญ่ ใช้ต้มนํ้าทำให้เกิดไอนํ้าเดือดที่มีแรงดันสูงเพื่อหมุนเครื่องจักรเป็นต้น: อุปกรณ์ของเครื่องยนต์บางชนิดสำหรับบรรจุนํ้าเพื่อระบายความร้อนของเครื่องยนต์.หม้อแปลง, หม้อแปลงไฟ น. อุปกรณ์ไฟฟ้าสำหรับแปลงแรงเคลื่อนไฟฟ้าให้สูงขึ้นหรือตํ่าลง ชนิดแรกเรียกว่าหม้อแปลงขึ้น ชนิดหลังเรียกว่า หม้อแปลงลง. หม้อไฟ น. ภาชนะชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายชาม ก้นหม้อมีเชิง ตรงกลางมีกระบอกสูงขึ้นมาจากใต้ก้นหม้อสำหรับใส่ถ่านติดไฟ ปากหม้อมีฝาปิดใช้สำหรับใส่เกาเหลา แกงจืด เป็นต้น, หม้อหยวนโล้ ก็เรียก. หม้อหนู น. หม้อดินขนาดเล็กสำหรับต้มน้ำำกระสายยาเป็นต้น. หม้อหยวนโล้ ดู หม้อไฟ. หม้อใหม่ น. เรียกสีของหม้อดินเผาที่ยังไม่ได้นำมาใช้ว่า สีหม้อใหม่. หม้ออวย น. หม้อดินหรือหม้อเคลือบที่มีด้ามหรือหูสำหรับจับหรือหิ้ว.

• หมอ ๑ - น. ผู้รู้, ผู้ชำนาญ, เช่น หมองู หมอนวด: ผู้ตรวจรักษาโรค เช่น หมอฟัน หมอเด็ก. หมอขวัญ น. ผู้รู้พิธีทำขวัญ, หมอทำขวัญ ก็เรียก: ผู้มีความรู้ทางคชศาสตร์และเป็นหัวหน้าในการจับช้าง, หมอเฒ่า ก็เรียก. หมอความ {ปาก} น. ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ว่าต่างแก้ต่างคู่ความในเรื่องอรรถคดี, ทนาย หรือ ทนายความ ก็เรียก. หมอแคน น. ผู้มีความชำนาญในการเป่าแคน, อีสานเรียก ช่างแคน. หมองู น. ผู้มีความชำนาญในการจับงูเห่ามาเลี้ยงเพื่อนำไปแสดง. หมองูตายเพราะงู น. ผู้ที่ชำนาญในการเอางูเห่ามาเลี้ยงเป็นอาชีพก็อาจถูกงูเห่ากัดตายเพราะความประมาทได้, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีความรู้อาจตายหรือพลาดท่าเสียทีเพราะความรู้ของตนก็ได้. หมอเฒ่า น. ผู้มีความรู้ทางคชศาสตร์และเป็นหัวหน้าในการจับช้าง, หมอขวัญ ก็เรียก. หมอดู น. ผู้ทำนายโชคชะตาราศี. หมอตำแย น. หญิงที่มีอาชีพทำคลอดตามแผนโบราณ. หมอทำขวัญ น. ผู้รู้พิธีทำขวัญ, หมอขวัญ ก็เรียก. หมอนวด น. ผู้มีความชำนาญในการนวดเพื่อให้คลายจากความเจ็บปวดหรือเมื่อยขบ. หมอน้อย ๑ น. อุปกรณ์ที่ใช้ในการนวดเช่นนมไม้: เรียกตัวปลิงที่ใช้กอกเลือด ว่า หมอน้อย. หมอน้ำมัน น. ผู้ชำนาญในการขี่ช้างตกมัน. หมอผี น. ผู้ที่เชื่อกันว่ามีอำนาจเลี้ยง ควบคุม ใช้งานและปราบผีเป็นต้นได้. หมอพัดโตนด [-ตะโหฺนด] น. หมอรักษาโรคช้างในทางยา. หมอยา {ปาก} น. ผู้มีความรู้ในการใช้ยารักษาโรค. หมอลำ น. ผู้ชำนาญในการขับร้องแบบอีสาน. หมอเสน่ห์ น. ผู้ที่เชื่อกันว่ารู้วิชาอาคมทำให้คนรักกันหรือชังกัน.

• หมอ ๒ - {ปาก} ใช้เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒ เรียกเด็กด้วยความเอ็นดูว่า หมอนั่น หมอนี่, ใช้เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓ เรียกผู้ใหญ่ด้วยความหมั่นไส้เป็นต้น, {ใช้แก่ผู้ชาย}, เช่น อย่าไปฟังหมอนะ, บางทีก็ใช้ว่า อ้ายหมอนั่น อ้ายหมอนี่ หรือ เจ้าหมอนั่น เจ้าหมอนี่.

• หมอ ๓ - น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Anabas testudineus {Bloch} ในวงศ์ Anabantidae ลำตัวป้อม แนวสันหลังโค้งพอ ๆ กับแนวสันท้อง แบนข้าง ท้องกลม คอดหางกว้าง ตาอยู่ค่อนไปทางปลายหัว ปากกว้างเชิดขึ้นเล็กน้อย ฟันเล็กแต่แข็งแรง ขอบกระดูกแผ่นปิดเหงือกหยักเป็นหนามแข็ง ใช้แถกเพื่อช่วยยึดยันให้เคลื่อนไปบนบกได้ดี ขอบครีบต่าง ๆ กลม ลำตัวและครีบมีสีดำคลํ้า ส่วนปลาขนาดเล็กมีสีจางกว่าและมีลายบั้งพาดลำตัวเป็นระยะ ๆ อาศัยอยู่ในแหล่งนํ้าแทบทุกประเภทพบขึ้นมาบนบกในฤดูฝนเสมอ ซึ่งเป็นธรรมชาติการย้ายถิ่นที่อยู่อาศัยแบบหนึ่ง และยังแสดงให้เห็นความสามารถในการหายใจในที่ดอนได้อีกด้วย ขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร, หมอไทย หรือ สะเด็ด ก็เรียก, อีสานเรียก เข็ง. หมอตาล น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Helostoma temminckii Cuvier ในวงศ์ Helosotomatidae ลำตัวแบนข้างและกว้างมากกว่าปลาหมอ ปากยืดหดได้ และมีนิสัยเอาปากชนกับตัวอื่น จึงเรียกกันว่า ปลาจูบ พื้นลำตัว หัว และครีบสีนํ้าตาลอ่อนหรือขาวนวล พบในเขตที่ลุ่มน้ำนิ่ง ขนาดยาวได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร, ใบตาล อีตาล อีโก๊ะ หรือ วี ก็เรียก.