ความหมาย

• 
  

  [-หฺร่าย] น. เครื่องโปรยนํ้า รูปทรงคล้ายภาชนะกรวดน้ำ คอสูง ปากมีจุกปิดและเจาะรูอย่างฝักบัวสำหรับสลัดน้ำให้เป็นฝอย. {เปอร์. surahi}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สุหฤท, สุหัท - [-หะริด, -หัด] น. เพื่อน, ผู้มีใจดี, ใช้ว่า โสหัท หรือ เสาหฤท ก็มี. {ส. สุหฤท: ป. สุหท}.

• สู่ - ก. {โบ} มาอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน เช่น ข้าคนท่านหนีมาสู่หาตนมาฃอนอนก็ดี {สามดวง}: ไปยังทิศทางนั้น เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ: ไปเยี่ยม, ไปหา, เช่น ไปมาหาสู่กัน: แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ยัง เช่น คืนสู่เหย้า ขอจงไปสู่สุคติ. สู่ขวัญ ก. เรียกขวัญ เช่น ทำพิธีสู่ขวัญ. สู่ขอ ก. เจรจาขอหญิงจากพ่อแม่หรือผู้ปกครองเพื่อการแต่งงาน เช่น เขาขอให้พ่อแม่ไปสู่ขอลูกสาวกำนัน. สู่รู้ ก. อวดรู้ เช่น ถ้าไม่รู้จริง อย่าสู่รู้. สู่สม {วรรณ} ก. อยู่ร่วมกันเสมือนผัวเมีย, อยู่ร่วมกันอย่างผัวเมีย, เขียนเป็น สู่สํ ก็มี เช่น ดินฤขัดเจ้าหล้าสู่สํสองสํ {กำสรวล}. สู่สุขคติ ก. ตาย. สู่หา ก. ไปมาหากัน.

• สู้ - ก. เอาชนะกันด้วยกำลังกาย อาวุธหรือสติปัญญาความสามารถเป็นต้น เช่น ชกสู้เขาไม่ได้จึงยอมแพ้ ทหารสู้กันในสนามรบ เล่นหมากรุกสู้กัน: มีสติปัญญาความสามารถเป็นต้นทัดเทียมกันหรือเหนือกว่า เช่น มีสติปัญญาสู้เขาได้: ยอมทน เช่น พูดไปก็ไม่ดี สู้นิ่งไม่ได้. สู้คดี, สู้ความ {ปาก} ก. เป็นความ, มีคดีพิพาทหรือฟ้องร้องกันในโรงศาล. สู้คน ก. มีใจกล้าไม่ยอมแพ้ใคร เช่น เขาเป็นคนสู้คน, บางทีก็ใช้เรียกคนที่ขี้ขลาดไม่ยอมสู้ใคร ว่า เป็นคนไม่สู้คน. สู้ครู ก. มีความรู้พอ ๆ กับครูหรือเหนือกว่า เช่น ความรู้ของเขาสู้ครูได้: {โหร} เรียกคนที่ดวงชะตามีพฤหัสอยู่ในราศีสิงห์มีอาทิตย์เป็นเจ้าเรือนว่า พฤหัสสู้ครู ซึ่งหมายความว่า มีใจกล้า มีใจเข้มแข็งพอที่จะสู้กับผู้รู้หรือผู้ชำนาญชั้นครูได้. สู้แดดสู้ฝน ก. ทนแดดทนฝน. สู้ตา, สู้สายตา ก. กล้าสบตา เช่น ว่าแล้วยังสู้สายตาอีก. สู้ตาย, สู้จนตัวตาย ก. สู้อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน, สู้ถวายหัว ก็ว่า. สู้ถวายหัว ก. สู้อย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน, สู้ตาย หรือ สู้จนตัวตายก็ว่า. สู้ปาก, สู้ฝีปาก ก. เถียงกัน เช่น สู้ปากเขาไม่ได้, สู้สีปาก ก็ว่า. สู้ยิบตา {สำ} ก. สู้จนถึงที่สุด, สู้ไม่ถอย, เช่น เขาสู้ยิบตาแม้ว่าจะสะบักสะบอมเพียงใดก็ไม่ยอมแพ้. {กร่อนมาจากสำนวนเกี่ยวกับการตีไก่ซึ่งถูกตีจนต้องเย็บตาว่า สู้จนเย็บตา}. สู้รบตบมือ ก. ต่อสู้, ทะเลาะวิวาท, เช่น เราจะเอากำลังที่ไหนไปสู้รบตบมือกับคนมีอำนาจอย่างเขา เขาไม่ยอมสู้รบตบมือด้วย. สู้ราคา ก. มีกำลังที่จะซื้อได้ เช่น ไม่ว่าของชิ้นนี้จะแพงสักเท่าใด ฉันก็จะสู้ราคา. สู้หน้า ก. รอหน้า, เผชิญหน้า, เช่น เขาทำผิด เลยไม่กล้าสู้หน้าฉัน. สู้เหมือนหมาจนตรอก {สำ} ก. ฮึดสู้เพราะไม่มีทางหนี เช่น พอจนมุมเข้า เขาก็สู้เหมือนหมาจนตรอก.

• สู ๑ - {วรรณ} ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู {ตะเลงพ่าย}.

• สู ๒ - {โบ} ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒. สูเจ้า {โบ} ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.