ความหมาย

• 
  

  [สุน-] น. ลูกสะใภ้. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สุณิสา - น. ลูกสะใภ้, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสุณิสา. {ป.: ส. สฺนุษา}.

• สุด - ก. สิ้น เช่น สุดกระแสความ สุดความ, หมด เช่น รักสุดหัวใจ, จบ เช่น สุดสายรถประจำทาง. ว. ปลายหรือท้ายเช่น สุดแดน สุดแผ่นดิน ในที่สุด, ปลายทางใดทางหนึ่ง เช่น เหนือสุด ขวาสุด บนสุด: อย่างมาก, อย่างยิ่งยวด,เช่น สุดรัก สุดเสียดาย สุดอาลัย, เต็มที่เต็มกำลัง, เช่น สู้จนสุดชีวิต งานนี้เขาทุ่มจนสุดตัว: เกินกว่าจะทำได้เช่น สุดกลั้น สุดไขว่คว้า สุดทน. สุดกั่น, สุดด้าม ๑, สุดลิ่ม ๑ ว. อาการที่ใช้มีดหรือของมีคมแทงเข้าไปจนจมถึงด้าม, มิดด้าม ก็ว่า. สุดกำลัง ว. เต็มที่, เต็มกำลังทั้งหมดที่มีอยู่, เช่น ออกแรงยกของจนสุดกำลัง ช่วยจนสุดกำลัง. สุดกู่ ว. ไกลมากจนไม่ได้ยินเสียงกู่ เช่น เขาไปปลูกบ้านเสียจนสุดกู่, อยู่ท้าย ๆ เช่น สอบได้ที่สุดกู่จอดรถไว้สุดกู่. สุดขอบฟ้า ว. ไกลมากที่สุด เช่น ต่อให้หนีไปอยู่สุดขอบฟ้า ก็จะตามให้พบ, สุดหล้าฟ้าเขียว ก็ว่า. สุดขีด ว. เต็มที่, มากที่สุด, เช่น กลัวสุดขีดโมโหสุดขีด. สุดคน ว. ยอดคน. สุดความสามารถ ว. เต็มที่, เต็มความสามารถที่มีอยู่, เช่น หมอช่วยจนสุดความสามารถแล้ว คนไข้ก็ยังไม่ดีขึ้น. สุดคิด ว. หมดปัญญาที่จะคิดอ่านต่อไป, ใช้ปัญญาจนหมดแล้วก็ยังคิดไม่ออก. สุดจิต, สุดใจว. ยอดรัก, อย่างยอด. สุดด้าม ๒ ว. ที่สุดทางใดทางหนึ่ง. สุดแต่ ว. แล้วแต่เช่น สุดแต่จะพิจารณา สุดแต่จะโปรด, สุดแล้วแต่ ก็ว่า. สุดโต่ง ว. ไกลมาก, ปลายไกลสุด, เช่น บ้านของเขาอยู่สุดโต่ง ไปมาลำบาก แถวลูกเสือยาวเหยียดลูกผมยืนอยู่เสียสุดโต่ง เลยมองไม่เห็น: มากเกินขอบเขตที่ควรเป็น, ตึงหรือหย่อนเกินไป, เช่น การปฏิบัติสุดโต่ง. สุดท้อง ว. ที่เกิดทีหลังเพื่อน เช่น ลูกคนสุดท้อง น้องสุดท้อง. สุดท้าย ว. ทีหลังเพื่อน, หลังสุด, เช่น เขาเป็นแขกคนสุดท้ายที่มาในงาน เด็กคนนั้นทำการบ้านเสร็จเป็นคนสุดท้าย, เหลือเพียงหนึ่งเดียว เช่น สมบัติชิ้นสุดท้ายที่เหลืออยู่คือบ้าน โอกาสสุดท้ายแล้วที่จะแก้ตัวได้. สุดท้ายปลายโต่ง {ปาก} ว. หลังสุด, ท้ายสุด, {มักใช้ในเชิงตำหนิหรือเย้ยหยัน}, เช่น ทำไมมาเสียสุดท้ายปลายโต่ง ไหนเคยคุยว่าเก่ง ทำไมถึงสอบได้ที่สุดท้ายปลายโต่ง. สุดที่รัก น. ผู้เป็นยอดรักหรือเป็นที่รักยิ่งเช่น เธอเป็นสุดที่รักของผม. ว. ยอดรัก, ที่รักยิ่ง, เช่น ลูกสุดที่รัก. สุดปัญญา ว. ใช้ปัญญาเท่าที่มีอยู่ทั้งหมด เช่น เลขข้อนี้คิดจนเกือบสุดปัญญาจึงทำได้ ฉันช่วยเขาจนสุดปัญญาแล้วก็ยังไม่สำเร็จ. สุดฝีมือ ว. เต็มที่, เต็มกำลังความสามารถที่มีอยู่, เช่น อาหารมื้อนี้เขาทำสุดฝีมือ. สุดแรงเกิด {ปาก} ว. สุดกำลัง, เต็มแรงที่มีอยู่, เช่น เขาตกใจ วิ่งหนีสุดแรงเกิด. สุดลิ่ม ๒ ว. ถึงที่สุด, เต็มกำลัง. สุดลูกหูลูกตา ว. กว้างไกลมาก เช่น เขามีที่ดินมากมายสุดลูกหูลูกตา ทะเลเวิ้งว้างสุดลูกหูลูกตา. สุดแล้วแต่ ว. แล้วแต่ เช่น สุดแล้วแต่จะพิจารณา, สุดแต่ ก็ว่า. สุดวิสัย ว. พ้นกำลังความสามารถ, พ้นความสามารถที่ใครจะอาจป้องกันได้, เช่น ภัยธรรมชาติเป็นเหตุสุดวิสัย. สุดสงวน น. ชื่อเพลงไทยอัตรา ๒ ชั้นและอัตรา ๓ ชั้น หน้าทับปรบไก่: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. สุดสวาทขาดใจ ว. ยอดรัก, อย่างยอด. สุดสายตา ว. สุดระยะที่ตาจะมองเห็น เช่น มองจนสุดสายตา ก็ไม่เห็นต้นไม้สักต้น, สุดวิสัยที่จะมองเห็น เช่น ลูกอยู่สุดสายตาที่พ่อแม่จะตามไปดูแล. สุดสายป่าน ว. สุดกำลังความสามารถที่จะควบคุมดูแลหรือดึงกลับได้ เช่น ตามใจลูกเสียจนสุดสายป่านจะไม่เสียเด็กได้อย่างไร. สุดสิ้น ก. ถึงที่สุด เช่น เธอกับฉันสุดสิ้นกันนับแต่วันนี้, จบ เช่น การสัมมนาได้สุดสิ้นลงแล้ว, สิ้นสุด ก็ว่า. สุดเสียง ว. อาการที่ตะโกนหรือเปล่งเสียงเต็มที่ เช่น ฉันตะโกนเรียกจนสุดเสียงแล้วเขาก็ยังไม่ได้ยิน เขาร้องให้คนช่วยจนสุดเสียง แต่ไม่มีใครมาช่วย. สุดเสียงสังข์ {สำ} ว. ที่ผายออกมาก {ใช้แก่ตะโพกหญิง} ในความว่า ตะโพกสุดเสียงสังข์. สุดหนทาง ว. สุดทางที่จะไป เช่นสุดหนทางบกแล้ว ต่อไปก็เป็นทางน้ำ, โดยปริยายหมายความว่า ไม่มีทางอื่นให้เลือก เช่น เมื่อสุดหนทางเข้าจริง ๆ ก็เลยต้องยอมแพ้เขา. สุดหล้าฟ้าเขียว ว. ไกลมากที่สุด เช่น เขาหนีไปอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ยากที่ใครจะตามไปถึง, สุดขอบฟ้า ก็ว่า. สุดเหวี่ยง ว. เต็มที่ เช่น สนุกจนสุดเหวี่ยง. สุดเอื้อม ว. เกินระยะที่มือจะเอื้อมถึง เช่น มะม่วงลูกนั้นอยู่สูงสุดเอื้อม สอยไม่ถึง, โดยปริยายหมายความว่า เกินฐานะและความสามารถเป็นต้นที่จะเอามาเป็นของตนได้ เช่น เธอเกิดในตระกูลสูงศักดิ์ สุดเอื้อมที่จะได้เธอมาเป็นคู่ครอง.

• สุดสงวน - น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

• สุดา - น. ลูกสาว. {ป., ส. สุตา}: หญิงสาว.

• สุต ๑ - [สุด] น. ลูกชาย {มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส}. {ป., ส.}.