[สิดทิ, สิด] น. อำนาจอันชอบธรรม เช่น บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ เขามีสิทธิ์ในที่ดินแปลงนี้. {ป., ส.}: {กฎ} อำนาจที่กฎหมายรับรองให้กระทำการใด ๆ โดยสุจริตได้อย่างอิสระ แต่ต้องไม่กระทบกระเทือนถึงสิทธิของคนอื่น. {อ. right}. สิทธิกร ว. ให้ผล, ให้ความสำเร็จ. สิทธิการิยะ คำขึ้นต้นในตำราโบราณ เช่น ตำรายา ตำราหมอดู หรือคาถาเมตตามหานิยม เป็นการอธิษฐานขอให้การกระทำนั้น ๆ ประสบความสำเร็จ. สิทธิเก็บกิน {กฎ} น. สิทธิ์เหนืออสังหาริมทรัพย์ อันเป็นเหตุให้ผู้ทรงสิทธินั้นมีสิทธิ์ครอบครองใช้และถือเอาซึ่งประโยชน์แห่งอสังหาริมทรัพย์นั้น. {อ. usufruct}. สิทธิ์ขาด ว. เด็ดขาด เช่น ในสมัยโบราณแม่ทัพมีอำนาจสิทธิ์ขาดในการบัญชาการรบ. สิทธิครอบครอง {กฎ} น. สิทธิเหนือทรัพย์สิน ซึ่งผู้ทรงสิทธิมีสิทธิยึดถือทรัพย์สินนั้นเพื่อตนอันเป็นผลให้มีสิทธิต่าง ๆ เหนือทรัพย์สินนั้น เช่น สิทธิในการใช้สอย สิทธิที่จะมิให้บุคคลใดมารบกวนการครอบครอง. สิทธิชัย น. ผู้มีความรู้ขลังในเวทมนตร์: ใช้เรียกหัวหน้าพราหมณ์พฤฒิบาศ. สิทธิโชค น. ฤกษ์ยามที่จะนำความสำเร็จมาให้. สิทธิบัตร {กฎ} น. หนังสือสำคัญที่ออกให้เพื่อคุ้มครองการประดิษฐ์หรือการออกแบบผลิตภัณฑ์. {อ. patent}. สิทธิมนุษยชน{กฎ} น. สิทธิพื้นฐานที่มนุษย์พึงมี. สิทธิยึดหน่วง {กฎ} น. สิทธิที่ผู้ครอบครองทรัพย์สินของผู้อื่น และมีหนี้อันเป็นคุณประโยชน์แก่ตนเกี่ยวด้วยทรัพย์สินซึ่งครองนั้น ในอันที่จะยึดทรัพย์สินนั้นไว้จนกว่าจะได้รับชำระหนี้. {อ. right of retention}. สิทธิเรียกร้อง {กฎ} น. สิทธิที่จะเรียกให้ชำระหนี้หรือเรียกทรัพย์สิน.สิทธิสภาพนอกอาณาเขต {กฎ} น. สิทธิพิเศษที่จะใช้กฎหมายของประเทศหนึ่งบังคับแก่บุคคลที่เป็นพลเมืองของตนที่ไปอยู่ในดินแดนของอีกประเทศหนึ่ง. สิทธิเหนือพื้นดิน {กฎ} น. ทรัพย์สิทธิอย่างหนึ่งที่เจ้าของที่ดินก่อให้เกิดเป็นคุณแก่บุคคลอื่นโดยให้บุคคลนั้นมีสิทธิเป็นเจ้าของโรงเรือน สิ่งปลูกสร้าง หรือสิ่งเพาะปลูกบนดินหรือใต้ดินนั้น โดยไม่ตกเป็นเจ้าของที่ดิน. {อ. right of superficies}. สิทธิอาศัย {กฎ} น. ทรัพยสิทธิอย่างหนึ่งที่เจ้าของโรงเรือนให้บุคคลอื่น เรียกว่า ผู้อาศัย อยู่ในโรงเรือนของตนได้โดยไม่ต้องเสียค่าเช่า. {อ. right of habition}.