ความหมาย

• 
  

  น. ภาชนะสานชนิดหนึ่ง ตั้งได้คล้ายตะกร้า รูปร่างสูงตรงขึ้นไป สำหรับบรรจุเครื่องเดินทาง เช่น ผ้าและอาหาร ปากไม่มีขอบ เพื่อบีบให้ติดกันแล้วร้อยเชือกแขวนไปบนหลังสัตว์บรรทุกเป็นต้น: {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ตะกร้าชนิดหนึ่ง มีหูหิ้ว.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะชัง - {โบ} น. นํ้าปัสสาวะแห่งทารก, นํ้าครํ่า, เขียนเป็น กระชัง ก็มี. {มิวเซียม}.

• กะชามาศ - {โบ} น. ทองที่เกิดในนํ้า. {ปาเลกัว}.

• กะชิง ๑ - ดู กรรชิง.

• กะชิง ๒ - ดู กะพ้อ ๒.

• กะชึ่กกะชั่ก - ว. เสียงดังอย่างเสียงรถจักรไอน้ำเวลาจะเริ่มเคลื่อนที่, โดยปริยายหมายความว่า ติด ๆ ขัด ๆ, ไปไม่สะดวก.