สำลี ๑ แปลว่าอะไร ดูความหมาย หมายถึงอะไร

สำลี ๑

ความหมาย

น. {๑} ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Gossypium barbadense L. var. acuminatum {Roxb. ex G.Don} Triana et Planch. ในวงศ์ Malvaceae เมล็ดมีปุยขาวใช้ทอผ้าได้, ฝ้ายสำลี ก็เรียก: ชื่อเรียกปุยของเมล็ดฝ้ายหรือเมล็ดสำลี. {๒} อ้อยสำลี. [ดู ตะเภา ๕ {๑}].
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

สำลี ๒ - น. ชื่อเรียกปุยฝ้ายที่นำมาฟอกให้ขาวปราศจากไขมันและสิ่งแปลกปลอมอื่น ๆ เพื่อใช้ในทางการแพทย์เป็นต้น: เรียกผ้าชนิดหนึ่ง มีขน เนื้อนุ่ม มักใช้ห่มหรือตัดเสื้อกันหนาว ว่า ผ้าสำลี.

สำลี ๓ - น. ชื่อปลาทะเลในสกุล Seriolina และ Seriola วงศ์ Carangidae โดยเฉพาะชนิด Seriolina nigrofasciataซึ่งมีลำตัวค่อนข้างกลมยาว หัวทู่ ครีบหลังตอนหน้าเล็ก ก้านครีบสั้น เกล็ดเล็กมาก เกล็ดตามแนวเส้นข้างตัวไม่เป็นหนามแต่ยกเป็นสันนูนเล็ก ๆ เฉพาะบริเวณคอดหาง และไม่มีกระดูกหนามแข็งโผล่อยู่หน้าครีบก้น หัวและลำตัวตลอดจนครีบต่าง ๆ มีสีเทาเข้มจนถึงดำ ท้องสีขาวหรือเทา ปลาขนาดเล็กมีแถบหรือแต้มสีที่เข้มกว่า ๕-๗ แนว พาดทแยงลงด้านหน้าจากแนวสันหลังและจางลงเมื่อปลามีขนาดโตขึ้น ก้านครีบและกระดูกของปลาชนิดนี้ค่อนข้างอ่อน ขนาดยาวได้ถึง ๗๐ เซนติเมตร, ช่อลำดวน ก็เรียก.

สำสร้าง - ดู สำซ่าง.

สำสา - {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นก้ามปู. {ดู ก้ามปู}.

สำหรวด - น. ฝาเรือนเครื่องสับแบบหนึ่ง มีโครงไม้คร่าวยืนเป็นหลักซึ่งวางห่างกัน ๑ ฝ่ามือ ระหว่างไม้คร่าวแต่ละช่อง ขัดไม้แผ่นเล็ก ๆ ที่เรียกว่า ไม้เซ็น หรือ ลูกเซ็น วางตามขวาง ด้านหลังไม้เซ็นกรุใบจากอ่อนเป็นต้นแล้วขัดด้วยเข็มไม้ไผ่อีกชั้นหนึ่ง เรียกว่า ฝาสำหรวด.