ความหมาย

• 
  

  [สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง. สัปคับช้าง น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพอาษาฒ มี ๓ ดวง, ดาวราชสีห์ตัวผู้ ดาวปุรพษาฒ หรือ ดาวบุพพาสาฬหะ ก็เรียก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สัปด- - [สับดะ-] ว. เจ็ด. {ส. สปฺต: ป. สตฺต}. สัปดปกรณ์, สัปดประกรณ์ น. พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์. {ส. สปฺตปฺรกรณ}. สัปดสดก [-สะดก] น. หมวดละ ๑๐๐ ๗ หมวด. {ส. สปฺตสตก}. สัปดาห์, สัปดาหะ [สับดา, สับปะดา,สับดาหะ] น. รอบ ๗ วัน เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนา สัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. {ส. สปฺตาห}.

• สัปดน - [สับปะดน] ว. หยาบโลน เช่น พูดสัปดนสองแง่สองง่าม, อุตรินอกแบบนอกแผน เช่น เด็กคนนี้ชอบเล่นสัปดน เอาประทัดผูกหางหมาแล้วจุด, {ปาก} ใช้ว่า สัปโดกสัปดน.

• สัปดาห์, สัปดาหะ - ดู สัปด-.

• สัปต- - [สับตะ-] ว. เจ็ด. {ส.}. สัปตเคราะห์ น. ชื่อเทวดาประจำวันทั้ง ๗ ได้แก่ พระอาทิตย์ พระจันทร์ พระอังคารพระพุทธ พระพฤหัสบดี พระศุกร์ พระเสาร์. สัปตศก น. เรียกปีจุลศักราชที่ลงท้ายด้วยเลข ๗ เช่น ปีฉลูสัปตศกจุลศักราช ๑๓๔๗. {ส.}.

• สัปทน - [สับปะทน] น. {โบ} ร่มทำด้วยผ้ามีระบายรอบคันยาว เป็นเครื่องแสดงยศขุนนางโบราณชั้นสูงกว่าพระยา: ร่มขนาดใหญ่ทำด้วยผ้าหรือแพรสีต่าง ๆ มีระบายรอบ มีด้ามยาว ใช้กั้นนาค ผ้าไตร หรือพระพุทธรูป เป็นต้น.