กลับ
คำว่า
สับ ๒
ความหมาย
{โบ} ว. สรรพ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สับ ๓
- ว. ถ้วน, พอดี, เช่น ห้าสองหนเป็นสิบสับ {มูลบทบรรพกิจ}.
สับปลับ
- ว. กลับกลอกเชื่อไม่ได้ {มักใช้แก่กริยาพูด} เช่น พูดสับปลับ เขาเป็นคนสับปลับ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ สับปลี้ เป็น สับปลี้สับปลับ หรือ สับปลับสับปลี้.
สับปลี้
- ก. พูดกลับกลอกเชื่อไม่ได้ มักใช้ประกอบกับคำ สับปลับ เป็น สับปลี้สับปลับ หรือ สับปลับสับปลี้.
สับปะขาว
- ดู ชีปะขาว ๒ {๑}.
สับปะรด
- น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ananas comosus {L.} Merr. ในวงศ์ Bromeliaceae ไม่มีลำต้นปรากฏบนพื้นดิน ใบเป็นกาบยาวให้ใยใช้ทำสิ่งทอ ขอบใบมีหนาม ผลมีตาโดยรอบ กินได้ รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ: เรียกใยของพรรณไม้บางชนิดที่มีลักษณะอย่างใยสับปะรด ใช้ทำหมวกเป็นต้น ว่า ไหมสับปะรด. สับปะรดเทศ ดู ศรนารายณ์.