ความหมาย

• 
  

  น. อุปนิสัยที่มีมาแต่กำเนิด เช่น มีสันดานดีมีสันดานเลว, {ปาก} มักใช้ไปในทางไม่สู้จะดี เช่น สันดานของเขาเป็นเช่นนั้น อย่าไปถือเลย. {ป., ส. สนฺตาน ว่า สืบต่อ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สันดาน ๒ - น. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่งมีอาการให้จุกเสียดเรื้อรังอยู่เสมอ เรียกว่า ลมสันดาน.

• สันดาป - [-ดาบ] น. ความเร่าร้อน, ความแผดเผา: การเผาไหม้: ชื่อนรกขุมหนึ่ง. {ป., ส.}.

• สันต์ - ว. เงียบ, สงบ, สงัด. {ป.: ส. ศานฺต}.

• สันตติ - [-ตะติ] น. ความสืบต่อ เช่น สืบสันตติวงศ์. {ป.: ส. สํตติ ว่า ลูกหลาน}.

• สันตะปาปา - น. ผู้เป็นประมุขคริสต์ศาสนา นิกายโรมันคาทอลิก, โป๊ป ก็เรียก.