น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส. {ป.: ส. ศฺรทฺธา}. สัทธาจริต น. ความประพฤติที่มีพื้นนิสัยหนักไปในทางมีจิตซาบซึ้ง ชื่นบาน น้อมใจเลื่อมใสโดยง่าย, เป็นจริต ๑ ในจริต ๖. {ป.}. {ดู จริต}. สัทธาธิกะ น. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. {ป.}. สัทธินทรีย์ น. ความมีใจเชื่อ, ความเลื่อมใส. {ป.}.