กลับ
คำว่า
สัตยาบัน
ความหมาย
ดู สัตย-, สัตย์.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
สัตว-, สัตว์
- [สัดตะวะ-, สัด] น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง สัตว์ที่ไม่ใช่คน, เดรัจฉาน. {ส. สตฺตฺว: ป. สตฺต}. สัตวชาติ น.สัตว์, หมู่สัตว์. สัตวบาล น. การเลี้ยงและดูแลสัตว์: ผู้เลี้ยงและดูแลสัตว์. สัตว์พาหนะ {กฎ} น. ช้าง ม้า โค กระบือ ล่อ ลา ซึ่งได้ทำ หรือต้องทำ ตั๋วรูปพรรณ ตามกฎหมายว่าด้วยสัตว์พาหนะ. สัตวแพทย์ น. หมอรักษาสัตว์. สัตวโลก น. หมู่สัตว์. สัตววิทยา น. วิทยาศาสตร์ชีวภาพสาขาหนึ่ง ว่าด้วยเรื่องของสัตว์. {อ. zoology}. สัตว์หิมพานต์ [-หิมมะ-] น. สัตว์ในวรรณคดีที่เชื่อกันว่าอยู่ในป่าหิมพานต์ เช่น คชสีห์ กินนรนรสิงห์, รูปหุ่นที่ผูกเป็นรูปสัตว์ในวรรณคดี ใช้บรรทุกผ้าไตรแห่เข้าขบวนพระบรมศพในสมัยโบราณ.
สัตวา
- [สัดตะวา] น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกนกแก้วตัวโต สีเขียวเกือบเป็นสีคราม. {พจน. ๒๔๙๓}.
สัทธรรม
- [สัดทำ] น. คำสอนของพระพุทธเจ้า เรียกว่า พระสัทธรรม, ธรรมของสัตบุรุษหรือคนดี. {ส. สทฺธรฺม:ป. สทฺธมฺม}.
สัทธา
- น. ความเชื่อ, ความเลื่อมใส. {ป.: ส. ศฺรทฺธา}. สัทธาจริต น. ความประพฤติที่มีพื้นนิสัยหนักไปในทางมีจิตซาบซึ้ง ชื่นบาน น้อมใจเลื่อมใสโดยง่าย, เป็นจริต ๑ ในจริต ๖. {ป.}. {ดู จริต}. สัทธาธิกะ น. ผู้ยิ่งด้วยศรัทธา. {ป.}. สัทธินทรีย์ น. ความมีใจเชื่อ, ความเลื่อมใส. {ป.}.
สัทธิงวิหาริก, สัทธิ
- น. คำเรียกผู้ได้รับการอุปสมบทแล้ว, ถ้าอุปสมบทต่อพระอุปัชฌาย์องค์ใด ก็เป็นสัทธิงวิหาริกของพระอุปัชฌาย์องค์นั้น.