[สังคะ-, สัง] น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. {ป.: ส. สํค}. สังคญาติ {ปาก} น. บรรดาญาติ, ผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นญาติกัน, เช่น คนทั้งหมู่บ้านล้วนเป็นสังคญาติกันทั้งนั้น.