ความหมาย

• 
  

  น. เครื่องทำให้ใจเศร้าหมอง. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สังข-, สังข์ - น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิด เช่น สังข์รดน้ำหรือสังข์อินเดีย {Turbinella pyrum Lamarck} ในวงศ์ Turbinellidae เปลือกสีขาว รูปทรงงดงาม ใช้สำหรับหลั่งน้ำพระพุทธมนต์หรือน้ำเทพมนตร์, สังข์แตร [Chalonia tritonis {Linn.}] ในวงศ์ Cymatiidae เปลือกมีสีและลวดลายสวยงาม ใช้เป่าในงานพิธีของชาวเกาะแถบมหาสมุทรแปซิฟิกตอนใต้, ลักษณนามว่า ขอนเช่น สังข์ ๒ ขอน. {ป.: ส. ศงฺข}. สังขกร [สังขะกอน] น. ผู้มีสังข์อยู่ในมือคือ พระนารายณ์. {ป.}.

• สังขต-, สังขตะ - [-ขะตะ-] ว. ที่ปรุงแต่งขึ้น {ใช้ในทางศาสนา}. {ป.}. สังขตธรรม น. สิ่งที่มีปัจจัยปรุงแต่งขึ้น. {ป. สงฺขต +ส. ธรฺม}.

• สังขยา ๑ - [-ขะหฺยา] น. การนับ, การคำนวณ. {ป. สงฺขฺยา: ส. สํขฺยา}.

• สังขยา ๒ - [-ขะหฺยา] น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง โดยมากทำด้วยไข่ขาว นํ้าตาล และกะทิ, ถ้าทำเป็นหน้าข้าวเหนียวไม่ใส่กะทิ: ขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยไข่น้ำตาลทราย กะทิหรือนมข้น บางทีมีน้ำใบเตยเล็กน้อย กวนในกระทะกินกับขนมปัง.

• สังขลิก, สังขลิกา - [-ขะลิก, -ขะลิกา] น. เครื่องจองจำ, โซ่ตรวน. {ป.}.