ความหมาย

• 
  

  น. ความสลด. {ป., ส. สํเวค}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สังเวช, สังเวช- - [สังเวด, สังเวชะ-] ก. รู้สึกเศร้าสลดหดหู่ต่อผู้ที่ได้รับทุกขเวทนา หรือต้องตายไป หรือต่อผู้ที่ตนเคารพนับถือซึ่งประพฤติตนไม่เหมาะสมเป็นต้น เช่น เห็นผู้คนประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกแล้วสังเวช พอรู้ข่าวว่าญาติผู้ใหญ่ของตนพัวพันคดีฉ้อราษฎร์บังหลวงก็สังเวช. {ป., ส. สํเวชน}. สังเวชนียสถาน [-นียะสะถาน] น. สถานที่ทางพระพุทธศาสนาอันเป็นที่ตั้งแห่งความสลดสังเวช มี ๔ แห่ง คือ ๑. สถานที่ที่พระพุทธเจ้าประสูติ ได้แก่ สวนลุมพินี ปัจจุบันได้แก่ รุมมินเด ในประเทศเนปาล ๒. สถานที่ที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ คือ ที่ควงพระศรีมหาโพธิ ปัจจุบันได้แก่ พุทธคยาประเทศอินเดีย ๓. สถานที่ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา คือ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี ปัจจุบันได้แก่ สารนาถ ประเทศอินเดีย ๔.สถานที่ที่พระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพาน คือ ป่าสาลวัน เมืองกุสินารา ปัจจุบันได้แก่ เมืองกาเซีย ประเทศอินเดีย.

• สังเวย - ก. บวงสรวง, เซ่นสรวง, เช่น สังเวยเทวดา.

• สังเวียน ๑ - น. คอกหรือวงล้อมสำหรับชนไก่เป็นต้น: ที่ต่อสู้ เช่น สังเวียนมวย.

• สังเวียน ๒ - น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.

• สังโขภ - [-โขบ] {แบบ} น. ความปั่นป่วน เช่น ธาตุสังโขภว่า ความปั่นป่วนแห่งธาตุ. {ป.: ส. สํโกฺษภ}.