ความหมาย

• 
  

  น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง ตระพัง หรือ กระพัง ก็เรียก. {เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิดเอง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สะพัด ๑ - ว. อาการที่เคลื่อนไหวเรื่อยไปอย่างรวดเร็วดุจกระแสนํ้าไหล เช่น ข่าวแพร่สะพัด เงินหมุนเวียนสะพัด, ตะพัด ก็ว่า.

• สะพัด ๒ - {วรรณ} ก. ผูก, คาด, ล้อม, เช่น ครั้นราตรีดึกสงัดเขาก็สะพัดสามรอบ {ลอ}, กระพัด ก็ว่า.

• สะพั้น - น. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง มักเกิดแก่เด็กอ่อนหรือเด็กเล็ก ๆ มีอาการชัก มือเท้ากำ ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า มักเกิดเพราะผิดอากาศเป็นต้น, ตะพั้น ก็ว่า.

• สะพาน - น. สิ่งที่สร้างหรือทำขึ้นสำหรับข้ามแม่นํ้าลำคลองเป็นต้น, สิ่งที่สร้างหรือทำยื่นลงในนํ้าสำหรับขึ้นลง, ตะพาน ก็ว่า, ไม้ที่ทอดระหว่างหัวเสาสำหรับรับคอสองของอาคารที่เป็นตึกโบราณ, โดยปริยายหมายความว่าสื่อเชื่อมโยง เช่น ตีสนิทกับน้องชายเพื่อเป็นสะพานไปรู้จักกับพี่สาว. สะพานแขวน น. สะพานที่สร้างแขวนไว้กับโซ่หรือสายลวด ไม่ใช้เสารับนํ้าหนักสะพานแต่อาจมีเสาค้ำสายลวดให้สูงต่ำตามต้องการ.สะพานชัก น. สะพานที่สร้างให้ยกเก็บได้เมื่อไม่ต้องการใช้. สะพานช้าง น. สะพานที่ทำแข็งแรงสำหรับให้ช้างข้ามในสมัยโบราณ, ตะพานช้าง ก็ว่า. สะพานเชือก น. สะพานชั่วคราวที่ทำด้วยเชือกสำหรับข้ามแม่นํ้าลำคลอง. สะพานเดินเรือ น. พื้นที่ยกสูงขึ้นจากดาดฟ้าเรือ สำหรับนายเรือหรือนายยามเรือเดิน หรือสำหรับต้นหน กัปตันเรือ หรือผู้บังคับการเรือควบคุมและสั่งการเกี่ยวกับการนำเรือในน่านนํ้าให้ปลอดภัย, {โบ} สะพานเดินเรือใช้เป็นหอบังคับการด้วย. สะพานทุ่น น. สะพานชั่วคราวที่ใช้ทุ่นรองไม้กระดานเป็นต้นสำหรับข้ามแม่นํ้าลำคลอง. สะพานเบี่ยง น. สะพานที่สร้างขึ้นใช้ชั่วคราวโดยเบี่ยงจากสะพานที่กำลังสร้างหรือซ่อมอยู่. สะพานปลา น. สะพานที่สร้างทอดยาวออกไปในนํ้า ใช้เป็นท่าเทียบเรือประมงเพื่อขนปลาเป็นต้นขึ้นจากเรือ. สะพานโป๊ะ น. สะพานที่ทอดจากฝั่งไปที่โป๊ะเรือ ทำด้วยไม้กระดานเป็นต้น มีไม้ตอกประกับทางด้านขวางสำหรับเดิน. สะพานไฟ น. อุปกรณ์ไฟฟ้าคล้ายสวิตช์สำหรับตัดกระแสไฟฟ้าจากวงจร, {ปาก} สวิตช์ขนาดใหญ่. สะพานเรือก น. สะพานชั่วคราวที่ทำด้วยไม้ไผ่ผ่าซีกถักด้วยหวายหรือเชือก. สะพานลอย น. สะพานสูงแคบ ๆ ที่สร้างคร่อมขวางถนน ใช้เป็นทางให้คนเดินข้ามถนน รถสามารถแล่นผ่านใต้สะพานได้, สะพานสูง กว้าง และยาวมาก มักสร้างคร่อมทางรถไฟหรือสี่แยกที่ถนนสายสำคัญ ๆ ตัดกัน เพื่อให้รถยนต์แล่นผ่านไปมาได้โดยไม่ต้องรอให้รถไฟผ่านหรือรอสัญญาณไฟ. สะพานเสี้ยว น. สะพานที่สร้างให้ปลายโค้งเลี้ยวไปทางขวาหรือซ้าย. สะพานหก น.สะพานที่สร้างให้ส่วนหนึ่งยกขึ้นได้เพื่อเปิดทางให้เรือแล่นผ่าน น. สะพานหนู น. ไม้กระดานเล็กตรึงทับบนไม้เชิงกลอน, ตะพานหนู ก็ว่า. สะพานหัน น. สะพานที่สร้างให้บางส่วนหันเบนออกไปทางซ้ายหรือขวา เพื่อเปิดทางให้เรือแล่นผ่าน.

• สะพาย - น. แขวนบ่า, ห้อยเฉียงบ่า, เช่น สะพายย่ามสะพายกระเป๋า, ตะพาย ก็ว่า. สะพายเฉียง ก. ห่มเฉียงบ่า.สะพายแล่ง ว. ลักษณะที่ถูกฟันขาดเฉียงบ่าเรียกว่า ขาดสะพายแล่ง, ตะพายแล่ง ก็ว่า.