ความหมาย

• 
  

  ว. ลักษณะที่ไปอย่างไม่เรียบร้อยคล้ายกับมีของถ่วงอยู่ข้างหนึ่ง เช่น อุ้มลูกกะเตง ๆ พายเรือกะเตง ๆ, กะเตงเรง ก็ว่า, ลักษณะที่ไปอย่างเรื่อยเปื่อย เช่น วัน ๆ ได้แต่กะเตง ๆ ไปโน่นไปนี่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะเตงเรง - ว. กะเตง ๆ.

• กะเทย - น. คนที่มีอวัยวะเพศทั้งชายและหญิง, คนที่มีจิตใจและกิริยาอาการตรงข้ามกับเพศของตน: ผลไม้ที่เมล็ดลีบ เช่น ลำไยกะเทย. {อะหม ว่า เทย}.

• กะเทาะ - ก. ล่อนหลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ หรือเป็นแผ่น ๆ, ทำให้ล่อนหลุดออก เช่น กะเทาะเม็ดบัว. น. สิ่งของหรือเปลือกไม้ที่หลุดล่อนออกมาจากพื้นเดิมหรือจากต้น เช่น กะเทาะมะขาม.

• กะเบ้อ - {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} น. ผีเสื้อ. {ดู ผีเสื้อ ๑}.

• กะเบี้ย - {ถิ่น–อีสาน} น. ผีเสื้อ. {ดู ผีเสื้อ ๑}.