[สะหฺว่าง] ว. ระยะเวลาฟ้าสาง, ระยะเวลาเมื่อรุ่งอรุณ, เช่น สว่างแล้ว, กระจ่าง, มีแสงมาก, เช่น แสงไฟสว่าง แสงจันทร์สว่าง: แจ้ง, รู้แจ้ง, เช่น ปัญญาสว่าง: หายจากความหลงผิด เช่น หูตาสว่าง: โล่ง, ปลอดโปร่ง, เช่น สว่างอก สว่างใจ: หายง่วง ในคำว่า ตาสว่าง. สว่างไสว [-สะไหฺว] ว. สว่างรุ่งเรืองทั่วไป เช่น บริเวณงานมีแสงไฟสว่างไสว, โดยปริยายหมายความว่า มีความสุข เช่น โลกนี้ช่างสว่างไสวเหลือเกิน เดี๋ยวนี้ฉันหมดหนี้สินแล้วชีวิตฉันจึงสว่างไสวขึ้น.