[ส้อย] น. ขนคอสัตว์ เช่น สร้อยคอไก่ สร้อยคอสิงโต: เครื่องประดับที่ทำเป็นเส้น เช่น สร้อยคอ สร้อยข้อมือ,สายสร้อย ก็เรียก. สร้อยทะแย น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับภาษา มี ๒ ท่อน ใช้ร้องในการเล่นสักวา:ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา. สร้อยระย้า ๑ น. ชื่อตุ้มหูชนิดหนึ่งที่มีระย้าห้อยลงมา.สร้อยสน น. สร้อยที่ถักเป็นลายคดกริช: ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้นหน้าทับปรบไก่: ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.สร้อยสนตัด น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่ มีท่อนเดียว ๔ จังหวะ ใช้บรรเลงในการแสดง ไม่มีบทร้องเฉพาะ. สร้อยอ่อน น. สร้อยขนาดเล็กตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปเรียงกัน มีหัวเป็นที่ร้อย.