[สันเพดชุ-] {แบบ} น. ความเป็นผู้รู้ทุกสิ่งหมายเอาความเป็นพระพุทธเจ้า. {ส. สรฺวชฺญาตฤ: ป. สพฺพญฺญุตา}. สรรเพชุดาญาณ น. ญาณหรือปัญญาที่รู้ทุกสิ่ง หมายเอาญาณของพระพุทธเจ้า. {ส. สรฺวชฺญาน: ป.สพฺญญฺญุตญาณ}.