ความหมาย

• 
  

  [สฺระเหฺนาะ] {กลอน} ว. เสนาะ, ไพเราะ: วังเวงใจ, เศร้าใจ, เช่น สรเหนาะนิราษน้องลงเรือ {โคลงกำสรวล},สระเหนาะน้ำคว่วงคว้วง ควิวแด {โคลงกำสรวล}. {ข. สฺรโณะ ว่า นึกสังเวช สงสาร วังเวงใจ อาลัยถึง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สรแทบ - [สฺระ-] {กลอน} ว. ไม่นูน, ราบ.

• สรไน - [สฺระ-] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน {หริภุญชัย}.

• สรกะ - [สะระกะ] น. จอก, ขัน. {ป., ส.}.

• สรง - [สง] ก. อาบนํ้า, รดน้ำ, {ใช้แก่เจ้านายและพระภิกษุสามเณร}, ประพรม เช่น สรงพระบรมอัฐิ. {ข.}.

• สร่ง ๑ - [สะหฺร่ง] น. วิธีฝังเพชรเม็ดเล็ก ๆ ขนาดไข่ปลาลงไปบนพื้นที่ทำให้โปร่ง, ถ้าแกะแรให้ผิวเป็นเหลี่ยมขึ้นเงาดูเหมือนฝังเพชร เรียกว่า ตัดสร่ง.