ความหมาย

• 
  

  [สะหฺยอง] ว. อาการที่ขนลุกขนชันเพราะความหวาดกลัว ในความว่า ขนพองสยองเกล้า. สยองขวัญ ว. น่าหวาดกลัวจนขวัญหาย เช่น นวนิยายสยองขวัญ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สยอน - [สะหฺยอน] ก. หวาดเสียว, กลัว.

• สยัมพร - [สะหฺยำพอน] น. สยมพร, สยุมพร หรือ สวยมพร ก็ใช้.

• สยัมวรา - [สะยำวะ-] น. หญิงที่เลือกคู่เอาเอง. {ป.: ส. สยํวรา, สฺวยํวรา}.

• สยาม, สยาม- - [สะหฺยาม, สะหฺยามมะ-] น. ชื่อเรียกประเทศไทยในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นประเทศไทยเมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๘๒: ของประเทศไทย. สยามานุสติ [สะหฺยามมานุดสะติ, สะหฺยามานุดสะติ] น. ชื่อพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เป็นโคลง ๔ สุภาพ. สยามินทร์ [สะหฺยามิน] น. ผู้เป็นใหญ่ในสยามหมายถึง พระมหากษัตริย์ของประเทศไทย.สยามรัฐ [สะหฺยามมะ-] น. แคว้นไทย, ประเทศไทย.

• สยาย - [สะหฺยาย] ก. คลี่หรือคลายสิ่งที่มุ่นหรือเป็นกลุ่มก้อนอยู่ให้แผ่กระจายออก เช่น สยายผม. ว. ที่คลี่หรือคลายสิ่งที่มุ่นหรือเป็นกลุ่มก้อนอยู่ให้แผ่กระจายออก เช่น ผมสยาย.