[สมปฺระ-, สมปะรึ-,สมปะรือ-] น. ความรู้สึกตัว, มักใช้เข้าคู่กับคำ สติ เป็น สติสมประดี เช่น ไม่ได้สติสมประดี. {ส. สฺมฤติ: ป. สติ}.