ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–พายัพ, อีสาน} น. ต้นเขยตาย. {ดู เขยตาย}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สมญา - [สมยา] น. ชื่อที่ตั้งให้ กร่อนมาจากคำว่า สมัญญา. สมญานาม [สมยานาม] น. สมญา.

• สมณ-, สมณะ - [สะมะนะ-] น. ผู้สงบกิเลสแล้วโดยเฉพาะหมายถึงภิกษุในพระพุทธศาสนา. {ป.: ส. ศฺรมณ}. สมณบริขารน. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองน้ำ {ธมกรก}, อัฐบริขาร ก็เรียก. {ป.}. สมณโวหาร น. ถ้อยคำที่ควรแก่สมณะ เช่น อาตมา ฉันจังหัน กัปปิยภัณฑ์. {ป.}. สมณศักดิ์ น. ยศพระสงฆ์ที่ได้รับพระราชทานมีหลายชั้น แต่ละชั้นมีพัดยศเป็นเครื่องกำหนด. สมณสารูป ว. ที่สมควรแก่พระ {ใช้แก่กิริยามารยาทเป็นต้น}. น. กิริยามารยาทเป็นต้นที่สมควรแก่สมณะ เช่น ภิกษุพูดจาควรมีสมณสารูป. {ป. สมณสารุปฺป}. สมณสาสน์ [-สาด] น. จดหมายของสมเด็จพระสังฆราชหรือประมุขของประเทศซึ่งเป็นนักบวชที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ.

• สมถ-, สมถะ - [สะมะถะ-] น. การทำใจให้สงบโดยเพ่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอารมณ์. ว. มักน้อย เช่น คนสมถะมีความเป็นอยู่เรียบง่าย. {ป.: ส. ศมถ}. สมถยานิก น. ผู้มีสมถะเป็นยาน, ผู้บำเพ็ญสมถะจนได้ฌานก่อนแล้วจึงเจริญวิปัสสนา. {ป.}. สมถวิปัสสนา น. สมถะและวิปัสสนา เป็นแบบปฏิบัติในการเจริญกรรมฐานทางพุทธศาสนา. {ป.}. {ดู วิปัสสนา ประกอบ}.

• สมนาคุณ - [สมมะนาคุน] ก. ตอบแทนบุญคุณด้วยทรัพย์สิ่งของ หรือแรงงาน เป็นต้นแล้วแต่กรณี เช่น ร้านค้ามีของสมนาคุณผู้ซื้อ ธนาคารให้ของสมนาคุณแก่ลูกค้า, เรียกทรัพย์หรือสิ่งของเป็นต้นที่ให้ในลักษณะเช่นนั้น ว่า เงินสมนาคุณ ของสมนาคุณ.

• สมบัติ ๑ - น. ความถึงพร้อม หมายถึง ทรัพย์สิน เงินทองของใช้ เป็นต้นที่มีอยู่ เช่น ถึงมีสมบัติมากมายก็ไม่พ้นความตายไป ทำงานมาเกือบ ๒๐ ปี มีสมบัติอย่างเดียวคือบ้าน. {ป., ส. สมฺปตฺปิ}. สมบัตินักเลง น. ทรัพย์สมบัติที่ได้มาด้วยการเสี่ยงโชค. สมบัติบ้า น. ทรัพย์สินหรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่เพ้อฝันว่าจะได้ เช่น คิดสมบัติบ้า: ข้าวของที่เก็บไว้แต่ไม่มีประโยชน์ เช่น สมบัติบ้าเต็มตู้ไปหมด ไม่รู้จักทิ้งเสียบ้าง. สมบัติผู้ดี น. มารยาทของผู้ที่มีความประพฤติดีทั้งทางกาย วาจา และความคิด. สมบัติพัสถาน [สมบัดพัดสะถาน] น. ทรัพย์สิน ที่ดิน และบ้านเรือน.