ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย, รับกัน เช่น หัวแหวนสมกับเรือนแหวน: ตรงกับ เช่นสมคะเน สมปรารถนา สมความตั้งใจ: {ปาก} สมน้ำหน้า เช่น สมแล้วที่สอบตก เพราะขี้เกียจนัก. สมควร ว. ควรยิ่ง, เหมาะสมยิ่ง, เช่น เขาทำงานดีสมควรขึ้นเงินเดือนให้ ๒ ขั้น. สมคะเน ก. เหมาะกับที่คาด, ตรงกับที่คิดไว้. สมจริง ว. ควรถือได้ว่าเป็นจริง, คล้ายกับที่เป็นจริง, เช่น เขาแสดงบทบาทในละครได้อย่างสมจริง: ตามความเป็นจริง เช่น เขาทำได้สมจริงอย่างที่พูดไว้: {วรรณ} เหมือนจริงแต่ไม่ใช่ความจริงทั้งหมด เช่น นวนิยายสมจริง เรื่องสมจริง. สมจริงสมจัง ว. คล้ายกับที่เป็นจริงมาก เช่น เขาเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานนี้ได้สมจริงสมจัง. สมใจ ก. เป็นไปดังที่คิดไว้ เช่น เขาอยากได้หนังสือเล่มนี้มานานแล้ว วันนี้มีคนเอามาให้ ก็เลยได้ไว้สมใจ. สมนอก น. เลกของเจ้านายที่ทรงกรมหรือขุนนางที่มีสิทธิ์มีเลก. สมนัย ก. สอดคล้องกับ, สอดคล้องกัน. สมน้ำสมเนื้อ ว. พอเหมาะพอดีกัน เช่น ขิงก็ราข่าก็แรง สมน้ำำสมเนื้อกันดีแล้ว. สมน้ำหน้า ว. คำแดกดันหรือซํ้าเติมว่าควรได้รับผลร้ายเช่นนั้น เช่น ขี้เกียจท่องหนังสือ สอบตกก็สมน้ำหน้า, {ปาก} สม ก็ว่า เช่น สมแล้วที่สอบตก เพราะขี้เกียจนัก. สมใน น. เลกของเจ้านายฝ่ายใน. สมบุญ ว. เหมาะแก่ที่มีบุญ. สมประกอบ ว. มีอวัยวะสมบูรณ์เป็นปรกติ เช่นเขาเป็นคนมีร่างกายสมประกอบ. สมพรปาก คำรับคำหวังดีต่อผู้ที่พูดอวยพรให้เป็นมงคล เช่น ขอให้สมพรปากนะ.สมส่วน ว. มีส่วนสัดเหมาะเจาะ เช่น การออกกำลังกายทำให้ร่างกายสมส่วน, รับกันพอเหมาะพอดี เช่น หลังคากับตัวเรือนสมส่วนกันดี. สมหน้าสมตา ว. เหมาะแก่เกียรติและฐานะ เช่น ลูกสาวบ้านนั้นเขาแต่งงานไปอย่างสมหน้าสมตา. สมหวัง ก. ได้ดังที่หวัง. สมเหตุสมผล ว. มีเหตุผลสมควร, มีเหตุผลรับกัน, เช่น คำชี้แจงของเขาสมเหตุสมผล เขาอภิปรายได้สมเหตุสมผล. สมอ้าง ก. รับรองถ้อยคำที่เขากล่าว.