ความหมาย

• 
  

  [สะหฺนุก] น. สุข. {แผลงมาจาก สุข}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• สนุต - [สะนุด] ว. ไหล, ย้อย, {ใช้แก่น้ำนมแม่}. {ส.}.

• สนุ่น ๒ - [สะหฺนุ่น] น. ซากผุพังของพืชพรรณที่ทับถม มักเกิดขึ้นในบริเวณน้ำแช่ขังหรือบริเวณน้ำตื้นตามบ่อบึง ซึ่งมีพืชพรรณปกคลุมไปทั่วบริเวณ บ้างก็ลอยอยู่เหนือน้ำำ บ้างก็ทับถมอยู่ใต้ท้องน้ำำ.

• สบ - ก. พบ, ปะ, เช่น สบโชค สบตา สบเหมาะ ฟันบนสบฟันล่าง, ถูก, ต้อง, เช่น สบใจ สบปาก สบอารมณ์. น. บริเวณที่แม่นํ้าตั้งแต่ ๒ สายขึ้นไปมาบรรจบกัน เช่น สามสบ คือบริเวณที่แม่น้ำบีคี่ใหญ่ ห้วยซองกาเลีย และแม่น้ำรันตี รวม ๓ สาย มาสบกัน แล้วไหลลงสู่แม่น้ำแควน้อย. ว. ทุก ๆ, เสมอ, เช่น สบไถง ว่า ทุกวัน,สบสมัย ว่า ทุกสมัย. {ข.}. สบประมาท ก. แสดงกิริยาวาจาดูถูกดูหมิ่นซึ่ง ๆ หน้า เช่น เขาถูกสบประมาทในที่ประชุม, ประมาทหน้า. สบสังวาส ว. อยู่ร่วมกัน เช่น พระสงฆ์ที่มีศีลเสมอกันร่วมทำสังฆกรรมด้วยกันได้ เรียกว่า สงฆ์สบสังวาส.

• สบเสีย ๑ - ก. ชอบพอ, โปรดปราน.

• สบเสีย ๒ - ก. ดูถูก.