[สะกะ-] ว. ของตน. {ป.: ส. สฺวก}. สกวาที น. ผู้กล่าวถ้อยคำฝ่ายตน คือ ฝ่ายเสนอหรือฝ่ายถาม, คู่กับ ปรวาที. {ป.}.