[กะสัดตฺรี] {กลอน} น. กษัตริย์ผู้หญิง เช่น สมเด็จพระแก้วกษัตรี {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}: เจ้าผู้หญิง เช่น สองกษัตรีเจ้าหล้า แกล้วกว่าแกล้วใจกล้า กว่ากล้ากลัวอาย {ลอ}.