[สิงคาน, สะหฺริงคาน] น. สิ่งให้เกิดความรัก, บริวารหญิงผู้บำเรอความรัก เช่น สาวศฤงคารคนใช้ {ม. คำหลวงทานกัณฑ์}. {ส. ศฤงฺคาร ว่า ความใคร่}. ศฤงคารรส [สะหฺริงคานระรด, สิงคาระรด] {วรรณ} น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.