[สอน] น. อาวุธชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันสำหรับยิงเรียกว่า คันศร กับลูกที่มีปลายแหลม เรียกว่า ลูกศร, เรียก สายคันศร ว่า สายศร, เรียกอาการที่ยิงลูกศรออกไป ว่า แผลงศร หรือ ยิงศร: {โบ} ปืน. {ส.}. ศรศิลป์ไม่กินกัน{กลอน} ก. ทำอันตรายกันไม่ได้ เช่น ถ้อยทีศรศิลป์ไม่กินกัน {รามเกียรติ์ ร. ๖}: {สำ} ไม่ถูกกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่ชอบหน้ากัน, เช่น พี่น้องคู่นี้ศรศิลป์ไม่กินกัน เจอหน้ากันเมื่อใดต้องทะเลาะกันเมื่อนั้น.ศรายุธ [สะรายุด] น.อาวุธคือศร. {ส. ศร + อายุธ}. ศราวรณ์ [สะราวอน] น. เครื่องกำบังลูกศร คือ โล่. {ส.}.ศราสน์ [สะราด] น. คันศร. {ส.}.