ความหมาย

• 
  

  [กฺว๊าน] {ถิ่น–พายัพ} น. บึงขนาดใหญ่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กว้าน ๑ - [กฺว้าน] น. ตึกแถวชั้นเดียว ส่วนใหญ่เป็นร้านค้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ ตึก เป็น ตึกกว้าน เช่น เรือนริมรัถยาฝากระดาน ตึกกว้านบ้านขุนนางนองเนือง {อิเหนา}.

• กว้าน ๒ - [กฺว้าน] น. เครื่องสำหรับฉุด ดึง และยกของหนัก. ก. ฉุดด้วยกว้าน, ขันกว้าน ก็เรียก: รวบรวมซื้อจากที่ต่าง ๆ มาไว้เป็นจำนวนมาก เช่น กว้านสินค้ามากักตุนไว้ กว้านซื้อที่ดินเพื่อเก็งกำไร.

• กวาน, กว่าน - [กฺวาน, กฺว่าน] น. ขุนนาง เช่น แล้วบัญชาสั่งเสียพวกเพี้ยกวาน ให้ไปเชิญสองท่านแม่ทัพใหญ่ {ขุนช้างขุนแผน), เพลี้ยกว่านบ้านท้าวไข้ข่าวสยวน {ยวนพ่าย}.

• กว้าว - [กฺว้าว] ดู ขว้าว.

• กวาวเครือ - [กฺวาว-] น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Pueraria candollei Wall. ex Benth. var. mirifica {Airy Shaw et Suvat} Niyomdham ในวงศ์ Leguminosae ดอกเล็ก สีม่วงอ่อน มีหัวกลม ๆ ออกที่โคนต้นและตามราก ใช้ทำยาได้.