ความหมาย

• 
  

  น. พิบัติ, ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล, เช่น ทรัพย์สมบัติวิบัติ: ความเคลื่อนคลาด, ความผิด, เช่น อักขราวิบัติ. ก. ฉิบหาย เช่น ขอจงวิบัติทันตาเห็น. {ป., ส. วิปตฺติ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วิบาก - น. ผล, ผลแห่งกรรมดีกรรมชั่วอันทำไว้แต่อดีต, เช่น กุศลวิบาก กรรมวิบาก. ว. ลำบาก เช่น ทางวิบากวิ่งวิบาก. {ป., ส. วิปาก}.

• วิบุล, วิบูล - ว. เต็ม, กว้างขวาง, มาก, ใช้ว่า วิบุลย์ หรือ วิบูลย์ ก็มี. {ป., ส. วิปุล}.

• วิบุลย์, วิบูลย์ - ดู วิบุล, วิบูล.

• วิปโยค, วิประโยค - [วิบปะโยก, วิปฺระโยก] น. ความพลัดพราก, ความกระจัดกระจาย, ความจากกัน. ว. เศร้าโศก เช่น วันวิปโยค แม่น้ำวิปโยค. {ป. วิปฺปโยค: ส. วิปฺรโยค}.

• วิปการ, วิประการ - [วิปะกาน, วิปฺระกาน] ก. ผิดฐานะ, ไม่เหมาะสม. {ป. วิปฺปการ: ส. วิปฺรการ ว่า ประทุษร้าย, แก้แค้น}.