[วินะยะ-] น. ระเบียบแบบแผนและข้อบังคับ, ข้อปฏิบัติ, เช่น วินัยทหาร ทหารต้องยึดมั่นในวินัย: สิกขาบทของพระสงฆ์. {ป., ส.}. วินัยธร [วิไนทอน] น. ภิกษุผู้ชำนาญวินัย. {ป.}. วินัยปิฎก [วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.