น. เครื่องเล่นอย่างหนึ่ง มีไม้ไผ่เป็นต้นผูกเป็นโครงรูปต่าง ๆ แล้วปิดด้วยกระดาษหรือผ้าบาง ๆ มีสายเชือกหรือป่านผูกกับสายซุงสำหรับชักให้ลอยตามลมสูงขึ้นไปในอากาศ มีหลายชนิด เช่น ว่าวจุฬา ว่าวปักเป้าว่าวงู. ว่าวขาดลอย {วรรณ} ก. จากไปไม่กลับ, ว่าวขาดลมลอย ก็ว่า เช่น จะจากเจ้าเหมือนดังว่าวขาดลมลอย อย่าหมายคอยเลยว่าเมียจะเป็นตัว {ขุนช้างขุนแผน}. ว่าวติดลม น. ว่าวที่ลอยกินลมอยู่ในอากาศ. {สำ} ว. เพลินจนลืมตัว. ว่าวเหลิง, ว่าวเหลิงลม [-เหฺลิง] น. ว่าวติดลมส่ายไปมาบังคับไม่อยู่. {สำ} ว. เพลินจนลืมตัว เช่น กลัวต้องลมแล้วจะหาวเหมือนว่าวเหลิง {อภัย}.