ก. เคลื่อนไปโดยอาศัยกำลังแขน ขา ครีบ หรือ หาง แหวกไปในนํ้าหรือในอากาศ. ว่ายตา ก. แลกวาดไปในอากาศ. ว่ายน้ำหาจระเข้ {สำ} ก. เสี่ยงเข้าพบทั้ง ๆ ที่รู้ว่าจะเป็นอันตราย. ว่ายฟ้า {วรรณ} ก. เคลื่อนไปในอากาศ เช่น ไก่ฟ้าวานว่ายฟ้า หาวหน หาสมรมายลเถื่อนท้อง {ตะเลงพ่าย}. ว่ายหล้า {วรรณ} ก. ท่องเที่ยวไปในแผ่นดิน, เขียนเป็น หว้ายหล้า ก็มี เช่น เปนขุนยศยิ่งฟ้า ฤๅบาปจำหว้ายหล้า หล่มล้มตนเดียว{ลอ}.