ความหมาย

• 
  

  [วาทะ-] น. ผู้ประโคม, ผู้บรรเลงดนตรี, นักดนตรี. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วาทนะ - [วาทะ-] น. การประโคม, การบรรเลงดนตรี. {ส.}.

• วาทย-, วาทย์ - [วาทะยะ-, วาดทะยะ-] น. เครื่องประโคม, เครื่องบรรเลง, เครื่องเป่า. {ส.}. วาทยกร [วาทะยะกอน, วาดทะยะกอน] น. ผู้กำกับและควบคุมการบรรเลงหรือการขับร้องของวงดุริยางค์ วงดนตรี วงนักร้องประสานเสียง ให้มีเอกภาพ รวมทั้งตีความบทเพลงให้สมบูรณ์ โดยปรกติใช้มือ สายตา และสีหน้าท่าทางเป็นสื่อในการให้สัญญาณ, ผู้อำนวยเพลง ก็เรียก.

• วาทิต - น. สังคีต, ดนตรี: ผู้บรรเลงดนตรี. {ป. วาทิต, วาทิตฺต: ส. วาทิต, วาทิตฺร}.

• วาทิน - น. คนเล่นดนตรี. {ดู วาที}.

• วาที - น. ผู้พูด, ผู้กล่าว, ผู้ชี้แจง, ผู้โต้แย้ง: คนเล่นดนตรี. {ป., ส.}.