ความหมาย

• 
  

  [วาตะ-] น. ลม. {ป., ส.}. วาตปานะ น. หน้าต่าง, ช่องลมที่มีบานเปิดปิดได้อย่างบานหน้าต่าง. {ป.}.วาตภัย น. ภัยอันตรายที่เกิดจากพายุ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วาท, วาท- - [วาด, วาทะ-] น. คำพูด, ถ้อยคำ: ลัทธิ, ความเห็น. {ป., ส.}. วาทศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ได้ผลสำเร็จตามความมุ่งหมาย เช่น พูดโต้แย้ง พูดชวนให้เชื่อถือ. {อ. rhetorics}.วาทศิลป์ น. ศิลปะในการใช้ถ้อยคำสำนวนโวหารให้ประทับใจ. {อ. rhetoric}.

• วาทกะ - [วาทะ-] น. ผู้ประโคม, ผู้บรรเลงดนตรี, นักดนตรี. {ส.}.

• วาทนะ - [วาทะ-] น. การประโคม, การบรรเลงดนตรี. {ส.}.

• วาทย-, วาทย์ - [วาทะยะ-, วาดทะยะ-] น. เครื่องประโคม, เครื่องบรรเลง, เครื่องเป่า. {ส.}. วาทยกร [วาทะยะกอน, วาดทะยะกอน] น. ผู้กำกับและควบคุมการบรรเลงหรือการขับร้องของวงดุริยางค์ วงดนตรี วงนักร้องประสานเสียง ให้มีเอกภาพ รวมทั้งตีความบทเพลงให้สมบูรณ์ โดยปรกติใช้มือ สายตา และสีหน้าท่าทางเป็นสื่อในการให้สัญญาณ, ผู้อำนวยเพลง ก็เรียก.

• วาทิต - น. สังคีต, ดนตรี: ผู้บรรเลงดนตรี. {ป. วาทิต, วาทิตฺต: ส. วาทิต, วาทิตฺร}.