กลับ
คำว่า
วาณิช, วาณิชกะ
ความหมาย
[วานิด, วานิดชะ-] น. พ่อค้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ พ่อค้า เป็น พ่อค้าวาณิช. {ป., ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
วาณิชย์
- น. การค้าขาย. {ส.}.
วาณี
- น. ถ้อยคำ, ภาษา. {ป., ส.}: เจ้าแม่แห่งวาจา คือ พระสรัสวดี. {ส.}.
วาด ๑
- ก. เขียนหรือลากเส้นเป็นลวดลายหรือรูปภาพ เช่น วาดภาพดอกไม้ วาดภาพทิวทัศน์, เขียนเป็นลายเส้น เช่น วาดภาพลายไทย, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วาดวิมานในอากาศเสียสวยหรูวาดโครงการในอนาคต: ทอดแขนหรือกรายแขนอย่างอ่อนช้อยในการฟ้อนรำ. วาดเขียน น. วิชาว่าด้วยการเขียนรูปภาพต่าง ๆ. วาดปาก ก. เอานิ้วมือป้ายสีผึ้งหรือใช้ลิปสติกลูบไล้ไปตามริมฝีปากให้ทั่ว. วาดภาพ ก. วาดเป็นภาพอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น วาดภาพคน วาดภาพทิวทัศน์. วาดลวดลาย ก. แสดงท่ารำหรือเต้นรำ เป็นต้นได้งดงามไปตามจังหวะดนตรี: {ปาก} แสดงชั้นเชิง เช่น วาดลวดลายในการโฆษณา.
วาด ๒
- ก. พายเรือโดยกวาดพายเป็นแนวโค้งเข้าหาตัว, ตรงข้ามกับ คัด.
วาต-, วาตะ
- [วาตะ-] น. ลม. {ป., ส.}. วาตปานะ น. หน้าต่าง, ช่องลมที่มีบานเปิดปิดได้อย่างบานหน้าต่าง. {ป.}.วาตภัย น. ภัยอันตรายที่เกิดจากพายุ.