ความหมาย

• 
  

  [กฺลุ้ม] ก. ปกคลุมอยู่ทำให้มืดคลุ้ม เช่น ควันกลุ้มหมอกกลุ้ม. ว. ชุลมุน, ขวักไขว่, เช่น วิ่งกันให้กลุ้ม, ประดังกัน ในคำว่า พูดกันให้กลุ้ม. กลุ้มรุม ก. ประดังห้อมล้อมเข้ามา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กลุ้ม ๒ - [กฺลุ้ม] ก. รู้สึกอัดอั้นยุ่งใจ เช่น คิดไม่ออก กลุ้มเหลือเกิน. กลุ้มอกกลุ้มใจ ก. รู้สึกกังวลเป็นทุกข์หรือยุ่งยากใจ.

• กลู่ - [กฺลู่] {โบ: กลอน} ก. เกลื่อน, ใช้เข้าคู่กับคำ กลาด เป็น กลู่กลาด เช่น ดอกไม้อันบานโรยโกยกลู่กลาดคือลาญใน {ม. คำหลวง จุลพน}.

• กลูโคส - [กฺลู-] {วิทยา} น. นํ้าตาลชนิดหนึ่งประเภทโมโนแซ็กคาไรด์ ชนิดแอลโดเฮ็กโซส มีรสหวานน้อยกว่านํ้าตาลทราย ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว หลอมละลายที่มีในนํ้าผึ้ง และผลไม้ที่มีรสหวาน เป็นองค์ประกอบปรกติในเลือด และมีในปัสสาวะของผู้ป่วยเป็นโรคเบาหวาน, เดกซ์โทรส ก็เรียก. {อ. glucose}.

• กลูน, กลูน์ - [กะลูน, กะลู] {แบบ} ก. กรุณา เช่น ทุษฐโจรรันทำกรรมแก่บดีสูร ยศใดบกลูน และมาลักอัครขรรค์ {สมุทรโฆษ}. ว. น่าสงสาร เช่น สลดกลูน์ลุงทรวง {สุธน}. {ป.}.

• กวด - ก. ทำให้แน่น ให้ตึง หรือให้เขม็งยิ่งขึ้น เช่น กวดเชือก กวดผ้าปู, ทำให้เรียบและแนบสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน เช่น กวดตะปู, เร่งเพื่อให้ทัน เช่น วิ่งกวด. น. เหล็กเครื่องมือสำหรับกวดเลี่ยมขอบภาชนะ เรียกว่า เหล็กกวด. กวดขัน ว. เอาจริงเอาจัง, เร่งรัดให้ยิ่งขึ้น. กวดวิชา ก. เรียนเสริมหรือเพิ่มเติมเพื่อให้ทันหรือมีความรู้ดียิ่งขึ้น.