ความหมาย

• 
  

  อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ ก็ว่า. ว. คำบอกเสียงต่อท้ายประโยคแสดงความคุ้นเคยเป็นกันเองหรือแสดงความไม่สุภาพ เช่น ไปไหนวะ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วะ ๒ - คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ว เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ว่อนว่อน กร่อนเป็นวะว่อน วาบวาบ กร่อนเป็น วะวาบ มีคำแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น และมีความหมายในทางย้ำหรือเน้นคำ.

• วัก ๑ - ก. เอาอุ้งมือตักน้ำหรือของเหลวขึ้นมาค่อนข้างเร็ว เช่น ใช้มือวักน้ำกิน เอามือวักน้ำโคลนสาด, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วักควัน.

• วัก ๒ - ก. เซ่น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น เซ่นวัก.

• วักกะ ๑ - น. ไต. {โบราณแปลว่า ม้าม}. {ป.: ส. วฤกฺก}.

• วักกะ ๒ - ว. คด, ไม่ตรง, โกง, งอ. {ป.: ส. วกฺร}.