ความหมาย

• 
  

  [วะ-] {แบบ} น. คำพูด, ถ้อยคำ, คำกล่าว. {ป.: ส. วจสฺ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• วจา - [วะ-] น. ว่านนํ้า. {ป.}.

• วจี - [วะ-] น. คำพูด, ถ้อยคำ. {ป.: ส. วจิ, วาจฺ}. วจีกรรม น. การพูด, การกระทำทางวาจา, เช่น การกล่าวเท็จเป็นการทำผิดทางวจีกรรม. {ป. วจีกมฺม}. วจีทุจริต [วะจีทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การพูดเท็จ ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดเพ้อเจ้อ ๑. วจีเภท น. การเปล่งถ้อยคำ. {ป.}. วจีวิภาค น. ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยคำและหน้าที่ของคำ. วจีสุจริต [วะจีสุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชอบทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การไม่พูดเท็จ ๑ การไม่พูดคำหยาบ ๑ การไม่พูดส่อเสียด ๑ การไม่พูดเพ้อเจ้อ ๑.

• วชะ - [วะ-] น. คอกสัตว์. {ป.: ส. วฺรช}.

• วชิร-, วชิระ - [วะชิระ-] น. สายฟ้า: เพชร: อาวุธพระอินทร์. {ป.: ส. วชฺร}. วชิรปาณี, วชิรหัตถ์ น. "ผู้ถือวชิระ" คือ พระอินทร์, วัชรปาณี ก็ว่า. {ป.: ส. วชฺรปาณิ, วชฺรหสฺต}. วชิราวุธ น. "ผู้มีวชิระเป็นอาวุธ" คือ พระอินทร์. {ป.}.

• วชิราวุธ - ดู วชิร-, วชิระ.