ก. เลื่อนหลุดจากที่เพราะคลายตัวไม่แน่นเหมือนเดิม เช่น ผ้านุ่งที่เหน็บไว้ลุ่ยหลุดออก มวยผมลุ่ยออกมา. ว. ไม่มีทางสู้ ในคำว่า แพ้ลุ่ย. ลุ่ยหู ว. อาการที่แพ้อย่างไม่มีทางสู้ {เดิมใช้แก่ปลากัด คือ ฝ่ายแพ้ถูกกัดหูเสียจนหมด}.