กลับ
คำว่า
ลิขนะ
ความหมาย
[-ขะนะ] น. การขีด, การเขียน. {ป.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ลิขสิทธิ์
- [ลิกขะสิด] น. สิทธิทางวรรณกรรม ศิลปกรรม และประดิษฐกรรม ซึ่งผู้เป็นต้นคิดได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย: {กฎ} สิทธิแต่ผู้เดียวที่กฎหมายรับรองให้ผู้สร้างสรรค์กระทำการใด ๆ เกี่ยวกับงานประเภทวรรณกรรม นาฏกรรม ศิลปกรรม ดนตรีกรรม โสตทัศนวัสดุ ภาพยนตร์ สิ่งบันทึกเสียง งานแพร่เสียงแพร่ภาพ หรืองานอื่นใดในแผนกวรรณคดี แผนกวิทยาศาสตร์ หรือแผนกศิลปะที่ตนได้ทำขึ้น อันได้แก่ สิทธิที่จะทำซ้ำดัดแปลง หรือ นำออกโฆษณา รวมทั้งอนุญาตให้ผู้อื่นนำงานนั้นไปทำเช่นว่านั้นด้วย. {อ. copyright}.
ลิขิต
- น. หนังสือ, จดหมาย, {นิยมใช้เฉพาะจดหมายของพระสงฆ์}, หากเป็นจดหมายของสมเด็จพระสังฆราช ใช้ว่า พระลิขิต. ก. เขียน, กำหนด, เช่น พระพรหมได้ลิขิตชีวิตไว้แล้ว. {ป., ส.}.
ลิง ๑
- น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายสกุลในอันดับ Primates ลักษณะคล้ายคน แขนขายาว ตีนหน้าและตีนหลังใช้จับเกาะได้ มีทั้งชนิดที่มีหาง เช่น ลิงวอก [Macaca mulatta {Zimmermann}] และชนิดที่ไม่มีหาง เช่น กอริลลา {Gorilla gorilla Savage & Wyman}. ว. อาการที่แสดงกิริยาซุกซนอยู่ไม่สุข เช่น เด็กคนนี้ลิงเหลือเกิน. ลิงชิงหลัก น. ชื่อการเล่นของเด็กอย่างหนึ่ง ผู้เล่นยืนประจำหลักของตนและต้องวิ่งสับหลักกันไปมา มีผู้เล่นอีกคนหนึ่งยืนอยู่ตรงกลาง เรียกว่า ลิง คอยชิงหลักของคนอื่นในขณะที่วิ่งสับหลักกัน, ถ้าใช้ลูกบอลโยนแทนการวิ่งสับหลักเรียกว่า ลิงชิงบอล. ลิงได้แก้ว {สำ} น. ผู้ที่ไม่รู้คุณค่าของสิ่งมีค่าที่ได้มาหรือที่มีอยู่, วานรได้แก้ว ก็ว่า. ลิงตกต้นไม้ {สำ} น. ผู้เชี่ยวชาญในวิชาใดก็ตามอาจพลาดพลั้งในวิชานั้นได้. ลิงนั่งแป้น {สำ} น. ผู้ที่เขายกให้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญ แต่ไม่มีอำนาจอะไรจริงจังต้องทำตามที่เขาสั่ง. ลิงล้างก้น {สำ} น. ผู้ที่ทำอะไรลวก ๆ พอให้เสร็จ ๆ ไป แต่ไม่เรียบร้อย. ลิงลาน น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่ ใช้บรรเลงและขับร้องในการแสดงโขนละคร. ลิงหลอกเจ้า {สำ} ก. ล้อหลอกผู้ใหญ่เวลาผู้ใหญ่เผลอ.
ลิง ๒
- ดู นางเกล็ด.
ลิงโลด
- ก. อาการตื่นเต้นดีใจอย่างมาก เช่น เด็ก ๆ ลิงโลดเมื่อเห็นขนม พอยิงประตูฟุตบอลได้เขาก็ลิงโลด, ตื่นเต้นดีใจมากเพราะสมปรารถนาในอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น เขารู้สึกลิงโลดใจที่สอบได้ที่ ๑ น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่ ใช้บรรเลงและขับร้องเพื่อแสดงอารมณ์โกรธของตัวละครในการแสดงโขนละคร.