ความหมาย

• 
  

  [กะลำ-] {แบบ} น. ผักบุ้ง เช่น ประเทศที่ตํ่านํ้าลึกล้วนเหล่ากลัมพัก พ่านทอดยอดยาวสล้างสลอน {ม. ร. ๔ มหาพน}. {ป., ส. กลมฺพก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กลัมพร - [กะลำพอน] {แบบ} น. โทษใหญ่, ความฉิบหาย, เช่น มาทำกลัมพรภัย {เสือโค), อันจ่อมกลัมพรภัย {สมุทรโฆษ), ในบทกลอนโดยมากใช้แผลงเป็น กะลำพร กระลำพร หรือ กระลำ ก็มี.

• กลัว - [กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้. กลัวดอกพิกุลจะร่วง {สำ} ก. อาการที่นิ่งไม่พูด. กลัวน้ำ น. โรคพิษสุนัขบ้า เรียกว่า โรคกลัวนํ้า. {ดู พิษสุนัขบ้า ที่พิษ, พิษ-}. กลัวลาน ก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.

• กลั้ว - [กฺลั้ว] ก. เอานํ้าหรือของเหลวแต่น้อยเข้าไปสัมผัสพอให้ชุ่มเป็นต้น. กลั้วเกลี้ย ก. คลุกคลี. ว. มีเล็กน้อย, พอมีอยู่บ้าง, จวนหมด, เช่น นํ้ากลั้วเกลี้ยคลอง แกงมีนํ้ากลั้วเกลี้ย: พอเป็นไปได้, พอประทังไปได้, เช่น หากินกลั้วเกลี้ยไปวัน ๆ หนึ่ง. กลั้วคอ ก. ดื่มแต่น้อย พอให้ชุ่มคอ.

• กลา - [กะลา] {แบบ} น. เสี้ยวที่ ๑๖ แห่งดวงเดือน, ดวงเดือน: ระเบียบพิธีของการบูชา เช่น ไปคำนับศาลสุรากลากิจ {อภัย), ใช้ว่า กระลา ก็มี. {ป., ส.}.

• กล่า - [กฺล่า] {โบ: กลอน} ก. ควัก, แขวะ, แหวะ, เช่น อีกกรบอกหววมึงกูจะผ่า กูจะกล่าเอาขวนนหววมึงออกแล {ม. คำหลวง ชูชก}.