ความหมาย

• 
  

  [ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. {ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ลวก - ก. กิริยาที่ของเหลวหรือไอที่ร้อนจัดหรือไฟมากระทบ เช่น น้ำร้อนลวก ถูกไอน้ำเดือดลวก ไฟลวก, กิริยาที่ถูกน้ำร้อน ไอร้อน หรือไฟพลุ่งมากระทบผิว เช่น หม้อน้ำระเบิด น้ำร้อนพลุ่งมาลวกทำให้พองไปทั้งตัว ไฟพลุ่งมาลวกเนื้อลวกตัว, รดหรือแช่ด้วยน้ำร้อน เช่น เอาน้ำร้อนมาลวกผัก ลวกผ้า ลวกชาม. ว. เรียกสิ่งที่รดหรือแช่ด้วยน้ำร้อน เช่น ไข่ลวก ผักลวก สะเดาลวก. ลวกปาก, ลวกปากลวกคอ ก. อาการที่กินของร้อนจัดทำให้รู้สึกว่าปากแทบพองชั่วระยะหนึ่ง.

• ลวก ๆ - ว. อย่างหยาบ ๆ, มักง่าย, ยังไม่เรียบร้อย, เช่น ทำงานลวก ๆ พอให้เสร็จ ๆ ไป.

• ล่วง - ก. ผ่าน {ใช้แก่เวลาและสถานที่} เช่น เวลาล่วงไปหลายปี ล่วงเข้าเขตเมือง, ผ่านพ้นเกินเข้าไป เช่น ล่วงเข้าไปในเขตหวงห้าม,ล่วงล้ำ ก็ว่า. ล่วงเกิน ก. แสดงอาการเกินสมควรต่อผู้อื่นโดยล่วงจารีตประเพณีหรือจรรยามารยาทด้วยการลวนลาม ดูหมิ่น สบประมาทเป็นต้น เช่น ไม่ควรล่วงเกินพ่อแม่ด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ. ล่วงขื่อ น. ด้านสกัด. ล่วงคำ ก. เกินคำสั่ง. ล่วงประเวณี ก. ประพฤติผิดเมียของผู้อื่น. ล่วงแป น. ด้านยาว. ล่วงพ้น ก. ผ่านพ้น, บางทีก็ใช้เพียง ล่วง คำเดียว. ล่วงรู้ ก. รู้เสียก่อน, รู้ทัน, เช่น ล่วงรู้ความลับของผู้อื่น. ล่วงละเมิด ก. ละเมิด. ล่วงลับ ก. ตาย เช่น เขาล่วงลับไปแล้ว. ล่วงล้ำ ก. ผ่านพ้นเกินเข้าไป, บุกรุก, ละเมิด, เช่น ข้าศึกล่วงล้ำชายแดน, บางทีก็ใช้เพียง ล่วง คำเดียว. ล่วงเลย ก. ผ่านพ้น เช่น เหตุการณ์ล่วงเลยไปแล้ว ไม่ควรปล่อยวันเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์, บางทีก็ใช้เพียง ล่วง คำเดียว. ล่วงว่า ก. บังอาจว่าเขา, กล่าวต่อไปอีกเฉพาะสิ่งใดสิ่งหนึ่ง. ล่วงเวลา ว. เกินเวลาหรือนอกเวลาที่มีกำหนดไว้ เช่น เงินค่าล่วงเวลา ทำงานล่วงเวลา. ล่วงหน้า ว. ก่อนกำหนด เช่น ไปล่วงหน้า รับเงินล่วงหน้า.

• ล้วง - ก. เอามือสอดเข้าไปในที่ซึ่งเป็นช่องเป็นรู เช่น เดินเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง, โดยปริยายหมายความว่า หยั่งเอาความรู้ความคิดที่เขาปิดบังไว้ เช่น ล้วงความลับ ล้วงข้อสอบ. ล้วงกระเป๋า ก. เอามือสอดเข้าไปในกระเป๋า, ถ้ายืนเอามือลว้งกระเป๋าเวลาอยู่ต่อหน้าผู้หลักผู้ใหญ่ถือว่าเป็นการแสดงกิริยาที่ไม่สุภาพ: ลักทรัพย์ในกระเป๋าของผู้อื่น เช่น เขาถูกล้วงกระเป๋า ระวังถูกล้วงกระเป๋า. ล้วงควัก ก. หยิบฉวยเอาสิ่งของเป็นต้นไปโดยพลการ เช่น มาล้วงควักข้าวสาร ถ่าน เกลือของเจ้าของบ้านไป. ล้วงคอ, ล้วงคองูเห่า {ปาก} ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม. ล้วงตับ, ล้วงไส้ ก. หลอกลวงให้ตายใจเพื่อล้วงเอาความลับเป็นต้น.

• ลวง ๑ - ก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก. ลวงตา ก. ทำให้เห็นผิดไปจากความเป็นจริง เช่น แสงแดดกล้าที่ปรากฏในระยะไกลลวงตาให้เห็นถนนลาดยางเป็นน้ำ ว. เรียกภาพที่ทำให้เห็นผิดไปจากความเป็นจริง ว่า ภาพลวงตา. ลวงโลก ว. ตลบตะแลงปลิ้นปล้อนในคำว่า คนลวงโลก.