ว. ร้อนผ่าว ๆ: {ปาก} เรื่อย, บ่อย, เช่น เรียกใช้เสียรุ่ม, มาก เช่น รวยรุ่ม. รุ่มรวย ว. รวยมาก, รวยรุ่ม หรือรํ่ารวย ก็ว่า. รุ่มร้อน ก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, ร้อนรุ่ม ก็ว่า.